нітрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нітру́ю |
нітру́ем |
| 2-я ас. |
нітру́еш |
нітру́еце |
| 3-я ас. |
нітру́е |
нітру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нітрава́ў |
нітрава́лі |
| ж. |
нітрава́ла |
| н. |
нітрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нітру́й |
нітру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нітрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нітраге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нітраге́н |
| Р. |
нітраге́ну |
| Д. |
нітраге́ну |
| В. |
нітраге́н |
| Т. |
нітраге́нам |
| М. |
нітраге́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
нітрагі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нітрагі́н |
| Р. |
нітрагі́ну |
| Д. |
нітрагі́ну |
| В. |
нітрагі́н |
| Т. |
нітрагі́нам |
| М. |
нітрагі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
нітрагліцэры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нітрагліцэры́н |
| Р. |
нітрагліцэры́ну |
| Д. |
нітрагліцэры́ну |
| В. |
нітрагліцэры́н |
| Т. |
нітрагліцэры́нам |
| М. |
нітрагліцэры́не |
Крыніцы:
krapivabr2012.
нітрагліцэры́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нітрагліцэры́на |
| Р. |
нітрагліцэры́ны |
| Д. |
нітрагліцэры́не |
| В. |
нітрагліцэры́ну |
| Т. |
нітрагліцэры́най нітрагліцэры́наю |
| М. |
нітрагліцэры́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нітрагліцэры́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нітрагліцэры́навы |
нітрагліцэры́навая |
нітрагліцэры́навае |
нітрагліцэры́навыя |
| Р. |
нітрагліцэры́навага |
нітрагліцэры́навай нітрагліцэры́навае |
нітрагліцэры́навага |
нітрагліцэры́навых |
| Д. |
нітрагліцэры́наваму |
нітрагліцэры́навай |
нітрагліцэры́наваму |
нітрагліцэры́навым |
| В. |
нітрагліцэры́навы (неадуш.) нітрагліцэры́навага (адуш.) |
нітрагліцэры́навую |
нітрагліцэры́навае |
нітрагліцэры́навыя (неадуш.) нітрагліцэры́навых (адуш.) |
| Т. |
нітрагліцэры́навым |
нітрагліцэры́навай нітрагліцэры́наваю |
нітрагліцэры́навым |
нітрагліцэры́навымі |
| М. |
нітрагліцэры́навым |
нітрагліцэры́навай |
нітрагліцэры́навым |
нітрагліцэры́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нітрагру́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нітрагру́па |
нітрагру́пы |
| Р. |
нітрагру́пы |
нітрагру́п |
| Д. |
нітрагру́пе |
нітрагру́пам |
| В. |
нітрагру́пу |
нітрагру́пы |
| Т. |
нітрагру́пай нітрагру́паю |
нітрагру́памі |
| М. |
нітрагру́пе |
нітрагру́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нітразава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нітразава́нне |
| Р. |
нітразава́ння |
| Д. |
нітразава́нню |
| В. |
нітразава́нне |
| Т. |
нітразава́ннем |
| М. |
нітразава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
нітразава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нітразава́ны |
нітразава́ная |
нітразава́нае |
нітразава́ныя |
| Р. |
нітразава́нага |
нітразава́най нітразава́нае |
нітразава́нага |
нітразава́ных |
| Д. |
нітразава́наму |
нітразава́най |
нітразава́наму |
нітразава́ным |
| В. |
нітразава́ны (неадуш.) нітразава́нага (адуш.) |
нітразава́ную |
нітразава́нае |
нітразава́ныя (неадуш.) нітразава́ных (адуш.) |
| Т. |
нітразава́ным |
нітразава́най нітразава́наю |
нітразава́ным |
нітразава́нымі |
| М. |
нітразава́ным |
нітразава́най |
нітразава́ным |
нітразава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.