Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

інды́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інды́йскі інды́йская інды́йскае інды́йскія
Р. інды́йскага інды́йскай
інды́йскае
інды́йскага інды́йскіх
Д. інды́йскаму інды́йскай інды́йскаму інды́йскім
В. інды́йскі (неадуш.)
інды́йскага (адуш.)
інды́йскую інды́йскае інды́йскія (неадуш.)
інды́йскіх (адуш.)
Т. інды́йскім інды́йскай
інды́йскаю
інды́йскім інды́йскімі
М. інды́йскім інды́йскай інды́йскім інды́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інды́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інды́к індыкі́
Р. індыка́ індыко́ў
Д. індыку́ індыка́м
В. індыка́ індыко́ў
Т. індыко́м індыка́мі
М. індыку́ індыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыкагадо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыкагадо́ўчы індыкагадо́ўчая індыкагадо́ўчае індыкагадо́ўчыя
Р. індыкагадо́ўчага індыкагадо́ўчай
індыкагадо́ўчае
індыкагадо́ўчага індыкагадо́ўчых
Д. індыкагадо́ўчаму індыкагадо́ўчай індыкагадо́ўчаму індыкагадо́ўчым
В. індыкагадо́ўчы (неадуш.)
індыкагадо́ўчага (адуш.)
індыкагадо́ўчую індыкагадо́ўчае індыкагадо́ўчыя (неадуш.)
індыкагадо́ўчых (адуш.)
Т. індыкагадо́ўчым індыкагадо́ўчай
індыкагадо́ўчаю
індыкагадо́ўчым індыкагадо́ўчымі
М. індыкагадо́ўчым індыкагадо́ўчай індыкагадо́ўчым індыкагадо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

індыка́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індыка́н індыка́ны
Р. індыка́ну індыка́наў
Д. індыка́ну індыка́нам
В. індыка́н індыка́ны
Т. індыка́нам індыка́намі
М. індыка́не індыка́нах

Крыніцы: piskunou2012.

індыка́тар

‘прыбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індыка́тар індыка́тары
Р. індыка́тара індыка́тараў
Д. індыка́тару індыка́тарам
В. індыка́тар індыка́тары
Т. індыка́тарам індыка́тарамі
М. індыка́тары індыка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыка́тар

‘рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індыка́тар індыка́тары
Р. індыка́тару індыка́тараў
Д. індыка́тару індыка́тарам
В. індыка́тар індыка́тары
Т. індыка́тарам індыка́тарамі
М. індыка́тары індыка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыка́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыка́тарны індыка́тарная індыка́тарнае індыка́тарныя
Р. індыка́тарнага індыка́тарнай
індыка́тарнае
індыка́тарнага індыка́тарных
Д. індыка́тарнаму індыка́тарнай індыка́тарнаму індыка́тарным
В. індыка́тарны (неадуш.)
індыка́тарнага (адуш.)
індыка́тарную індыка́тарнае індыка́тарныя (неадуш.)
індыка́тарных (адуш.)
Т. індыка́тарным індыка́тарнай
індыка́тарнаю
індыка́тарным індыка́тарнымі
М. індыка́тарным індыка́тарнай індыка́тарным індыка́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыкатры́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. індыкатры́са індыкатры́сы
Р. індыкатры́сы індыкатры́с
Д. індыкатры́се індыкатры́сам
В. індыкатры́су індыкатры́сы
Т. індыкатры́сай
індыкатры́саю
індыкатры́самі
М. індыкатры́се індыкатры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

індыкаты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. індыкаты́ў
Р. індыкаты́ва
Д. індыкаты́ву
В. індыкаты́ў
Т. індыкаты́вам
М. індыкаты́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

індыкаты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
індыкаты́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.