прыкра́тваць
‘крыху варушыць чым-небудзь; дакранацца да чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкра́тваю |
прыкра́тваем |
| 2-я ас. |
прыкра́тваеш |
прыкра́тваеце |
| 3-я ас. |
прыкра́твае |
прыкра́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкра́тваў |
прыкра́твалі |
| ж. |
прыкра́твала |
| н. |
прыкра́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкра́твай |
прыкра́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкра́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́крацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пры́краецца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
пры́кралася |
| н. |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́краць
‘выклікаць прыкрасць (прыкраць каму-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пры́краю |
пры́краем |
| 2-я ас. |
пры́краеш |
пры́краеце |
| 3-я ас. |
пры́крае |
пры́краюць |
| Прошлы час |
| м. |
пры́краў |
пры́кралі |
| ж. |
пры́крала |
| н. |
пры́крала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пры́краючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкра́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкра́шаны |
прыкра́шаная |
прыкра́шанае |
прыкра́шаныя |
| Р. |
прыкра́шанага |
прыкра́шанай прыкра́шанае |
прыкра́шанага |
прыкра́шаных |
| Д. |
прыкра́шанаму |
прыкра́шанай |
прыкра́шанаму |
прыкра́шаным |
| В. |
прыкра́шаны (неадуш.) прыкра́шанага (адуш.) |
прыкра́шаную |
прыкра́шанае |
прыкра́шаныя (неадуш.) прыкра́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыкра́шаным |
прыкра́шанай прыкра́шанаю |
прыкра́шаным |
прыкра́шанымі |
| М. |
прыкра́шаным |
прыкра́шанай |
прыкра́шаным |
прыкра́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыкра́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкра́шаны |
прыкра́шаная |
прыкра́шанае |
прыкра́шаныя |
| Р. |
прыкра́шанага |
прыкра́шанай прыкра́шанае |
прыкра́шанага |
прыкра́шаных |
| Д. |
прыкра́шанаму |
прыкра́шанай |
прыкра́шанаму |
прыкра́шаным |
| В. |
прыкра́шаны (неадуш.) прыкра́шанага (адуш.) |
прыкра́шаную |
прыкра́шанае |
прыкра́шаныя (неадуш.) прыкра́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыкра́шаным |
прыкра́шанай прыкра́шанаю |
прыкра́шаным |
прыкра́шанымі |
| М. |
прыкра́шаным |
прыкра́шанай |
прыкра́шаным |
прыкра́шаных |
Кароткая форма: прыкра́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыкраша́ць
‘упрыгожваць, выстаўляць у добрым выглядзе каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкраша́ю |
прыкраша́ем |
| 2-я ас. |
прыкраша́еш |
прыкраша́еце |
| 3-я ас. |
прыкраша́е |
прыкраша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкраша́ў |
прыкраша́лі |
| ж. |
прыкраша́ла |
| н. |
прыкраша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкраша́й |
прыкраша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкраша́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкра́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкра́шваю |
прыкра́шваем |
| 2-я ас. |
прыкра́шваеш |
прыкра́шваеце |
| 3-я ас. |
прыкра́швае |
прыкра́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкра́шваў |
прыкра́швалі |
| ж. |
прыкра́швала |
| н. |
прыкра́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкра́швай |
прыкра́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкра́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкро́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкро́ены |
прыкро́еная |
прыкро́енае |
прыкро́еныя |
| Р. |
прыкро́енага |
прыкро́енай прыкро́енае |
прыкро́енага |
прыкро́еных |
| Д. |
прыкро́енаму |
прыкро́енай |
прыкро́енаму |
прыкро́еным |
| В. |
прыкро́ены (неадуш.) прыкро́енага (адуш.) |
прыкро́еную |
прыкро́енае |
прыкро́еныя (неадуш.) прыкро́еных (адуш.) |
| Т. |
прыкро́еным |
прыкро́енай прыкро́енаю |
прыкро́еным |
прыкро́енымі |
| М. |
прыкро́еным |
прыкро́енай |
прыкро́еным |
прыкро́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыкро́ены |
прыкро́еная |
прыкро́енае |
прыкро́еныя |
| Р. |
прыкро́енага |
прыкро́енай прыкро́енае |
прыкро́енага |
прыкро́еных |
| Д. |
прыкро́енаму |
прыкро́енай |
прыкро́енаму |
прыкро́еным |
| В. |
прыкро́ены (неадуш.) прыкро́енага (адуш.) |
прыкро́еную |
прыкро́енае |
прыкро́еныя (неадуш.) прыкро́еных (адуш.) |
| Т. |
прыкро́еным |
прыкро́енай прыкро́енаю |
прыкро́еным |
прыкро́енымі |
| М. |
прыкро́еным |
прыкро́енай |
прыкро́еным |
прыкро́еных |
Кароткая форма: прыкро́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.