варушкі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варушкі́ |
варушка́я |
варушко́е |
варушкі́я |
| Р. |
варушко́га |
варушко́й варушко́е |
варушко́га |
варушкі́х |
| Д. |
варушко́му |
варушко́й |
варушко́му |
варушкі́м |
| В. |
варушкі́ (неадуш.) варушко́га (адуш.) |
варушку́ю |
варушко́е |
варушкі́я (неадуш.) варушкі́х (адуш.) |
| Т. |
варушкі́м |
варушко́й варушко́ю |
варушкі́м |
варушкі́мі |
| М. |
варушкі́м |
варушко́й |
варушкі́м |
варушкі́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
варушы́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варушы́лка |
варушы́лкі |
| Р. |
варушы́лкі |
варушы́лак |
| Д. |
варушы́лцы |
варушы́лкам |
| В. |
варушы́лку |
варушы́лкі |
| Т. |
варушы́лкай варушы́лкаю |
варушы́лкамі |
| М. |
варушы́лцы |
варушы́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
варушы́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
варушу́ся |
вару́шымся |
| 2-я ас. |
вару́шышся |
вару́шыцеся |
| 3-я ас. |
вару́шыцца |
вару́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
варушы́ўся |
варушы́ліся |
| ж. |
варушы́лася |
| н. |
варушы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
варушы́ся |
варушы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вару́шачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варушы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
варушу́ |
вару́шым |
| 2-я ас. |
вару́шыш |
вару́шыце |
| 3-я ас. |
вару́шыць |
вару́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
варушы́ў |
варушы́лі |
| ж. |
варушы́ла |
| н. |
варушы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
варушы́ |
варушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вару́шачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
варушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
варушэ́нне |
| Р. |
варушэ́ння |
| Д. |
варушэ́нню |
| В. |
варушэ́нне |
| Т. |
варушэ́ннем |
| М. |
варушэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Вархі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вархі́ |
| Р. |
Вархо́ў |
| Д. |
Варха́м |
| В. |
Вархі́ |
| Т. |
Варха́мі |
| М. |
Варха́х |
варча́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варча́к |
варчакі́ |
| Р. |
варчака́ |
варчако́ў |
| Д. |
варчаку́ |
варчака́м |
| В. |
варчака́ |
варчако́ў |
| Т. |
варчако́м |
варчака́мі |
| М. |
варчаку́ |
варчака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
варчако́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варчако́вы |
варчако́вая |
варчако́вае |
варчако́выя |
| Р. |
варчако́вага |
варчако́вай варчако́вае |
варчако́вага |
варчако́вых |
| Д. |
варчако́ваму |
варчако́вай |
варчако́ваму |
варчако́вым |
| В. |
варчако́вы (неадуш.) варчако́вага (адуш.) |
варчако́вую |
варчако́вае |
варчако́выя (неадуш.) варчако́вых (адуш.) |
| Т. |
варчако́вым |
варчако́вай варчако́ваю |
варчако́вым |
варчако́вымі |
| М. |
варчако́вым |
варчако́вай |
варчако́вым |
варчако́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.