страсяну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
страсяну́ты |
страсяну́тая |
страсяну́тае |
страсяну́тыя |
Р. |
страсяну́тага |
страсяну́тай страсяну́тае |
страсяну́тага |
страсяну́тых |
Д. |
страсяну́таму |
страсяну́тай |
страсяну́таму |
страсяну́тым |
В. |
страсяну́ты (неадуш.) страсяну́тага (адуш.) |
страсяну́тую |
страсяну́тае |
страсяну́тыя (неадуш.) страсяну́тых (адуш.) |
Т. |
страсяну́тым |
страсяну́тай страсяну́таю |
страсяну́тым |
страсяну́тымі |
М. |
страсяну́тым |
страсяну́тай |
страсяну́тым |
страсяну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
страсяну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
страсяну́ты |
страсяну́тая |
страсяну́тае |
страсяну́тыя |
Р. |
страсяну́тага |
страсяну́тай страсяну́тае |
страсяну́тага |
страсяну́тых |
Д. |
страсяну́таму |
страсяну́тай |
страсяну́таму |
страсяну́тым |
В. |
страсяну́ты (неадуш.) страсяну́тага (адуш.) |
страсяну́тую |
страсяну́тае |
страсяну́тыя (неадуш.) страсяну́тых (адуш.) |
Т. |
страсяну́тым |
страсяну́тай страсяну́таю |
страсяну́тым |
страсяну́тымі |
М. |
страсяну́тым |
страсяну́тай |
страсяну́тым |
страсяну́тых |
Кароткая форма: страсяну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
страсяну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
страсяну́ся |
страсянё́мся |
2-я ас. |
страсяне́шся |
страсеняце́ся |
3-я ас. |
страсяне́цца |
страсяну́цца |
Прошлы час |
м. |
страсяну́ўся |
страсяну́ліся |
ж. |
страсяну́лася |
н. |
страсяну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
страсяні́ся |
страсяні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
страсяну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
страсяну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
страсяну́ |
страсянё́м |
2-я ас. |
страсяне́ш |
страсеняце́ |
3-я ас. |
страсяне́ |
страсяну́ць |
Прошлы час |
м. |
страсяну́ў |
страсяну́лі |
ж. |
страсяну́ла |
н. |
страсяну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
страсяні́ |
страсяні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
страсяну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стра́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стра́та |
стра́ты |
Р. |
стра́ты |
стра́т |
Д. |
стра́це |
стра́там |
В. |
стра́ту |
стра́ты |
Т. |
стра́тай стра́таю |
стра́тамі |
М. |
стра́це |
стра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стратавулка́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стратавулка́н |
стратавулка́ны |
Р. |
стратавулка́на |
стратавулка́наў |
Д. |
стратавулка́ну |
стратавулка́нам |
В. |
стратавулка́н |
стратавулка́ны |
Т. |
стратавулка́нам |
стратавулка́намі |
М. |
стратавулка́не |
стратавулка́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
стратаге́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стратаге́ма |
стратаге́мы |
Р. |
стратаге́мы |
стратаге́м |
Д. |
стратаге́ме |
стратаге́мам |
В. |
стратаге́му |
стратаге́мы |
Т. |
стратаге́май стратаге́маю |
стратаге́мамі |
М. |
стратаге́ме |
стратаге́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
стратана́ўт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стратана́ўт |
стратана́ўты |
Р. |
стратана́ўта |
стратана́ўтаў |
Д. |
стратана́ўту |
стратана́ўтам |
В. |
стратана́ўта |
стратана́ўтаў |
Т. |
стратана́ўтам |
стратана́ўтамі |
М. |
стратана́ўце |
стратана́ўтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стратапла́вальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стратапла́вальнік |
стратапла́вальнікі |
Р. |
стратапла́вальніка |
стратапла́вальнікаў |
Д. |
стратапла́вальніку |
стратапла́вальнікам |
В. |
стратапла́вальніка |
стратапла́вальнікаў |
Т. |
стратапла́вальнікам |
стратапла́вальнікамі |
М. |
стратапла́вальніку |
стратапла́вальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
стратапла́ванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стратапла́ванне |
Р. |
стратапла́вання |
Д. |
стратапла́ванню |
В. |
стратапла́ванне |
Т. |
стратапла́ваннем |
М. |
стратапла́ванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.