беларусі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
беларусі́стка |
беларусі́сткі |
Р. |
беларусі́сткі |
беларусі́стак |
Д. |
беларусі́стцы |
беларусі́сткам |
В. |
беларусі́стку |
беларусі́стак |
Т. |
беларусі́сткай беларусі́сткаю |
беларусі́сткамі |
М. |
беларусі́стцы |
беларусі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
беларусі́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
беларусі́стыка |
Р. |
беларусі́стыкі |
Д. |
беларусі́стыцы |
В. |
беларусі́стыку |
Т. |
беларусі́стыкай беларусі́стыкаю |
М. |
беларусі́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
белару́ска
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
белару́ска |
белару́скі |
Р. |
белару́скі |
белару́сак |
Д. |
белару́сцы |
белару́скам |
В. |
белару́ску |
белару́сак |
Т. |
белару́скай белару́скаю |
белару́скамі |
М. |
белару́сцы |
белару́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беларускамо́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
беларускамо́ўе |
Р. |
беларускамо́ўя |
Д. |
беларускамо́ўю |
В. |
беларускамо́ўе |
Т. |
беларускамо́ўем |
М. |
беларускамо́ўі |
Крыніцы:
piskunou2012.
беларускамо́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
беларускамо́ўна |
- |
- |
беларускамо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
беларускамо́ўнасць |
Р. |
беларускамо́ўнасці |
Д. |
беларускамо́ўнасці |
В. |
беларускамо́ўнасць |
Т. |
беларускамо́ўнасцю |
М. |
беларускамо́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
беларускамо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беларускамо́ўны |
беларускамо́ўная |
беларускамо́ўнае |
беларускамо́ўныя |
Р. |
беларускамо́ўнага |
беларускамо́ўнай беларускамо́ўнае |
беларускамо́ўнага |
беларускамо́ўных |
Д. |
беларускамо́ўнаму |
беларускамо́ўнай |
беларускамо́ўнаму |
беларускамо́ўным |
В. |
беларускамо́ўны (неадуш.) беларускамо́ўнага (адуш.) |
беларускамо́ўную |
беларускамо́ўнае |
беларускамо́ўныя (неадуш.) беларускамо́ўных (адуш.) |
Т. |
беларускамо́ўным |
беларускамо́ўнай беларускамо́ўнаю |
беларускамо́ўным |
беларускамо́ўнымі |
М. |
беларускамо́ўным |
беларускамо́ўнай |
беларускамо́ўным |
беларускамо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
белару́скасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
белару́скасць |
Р. |
белару́скасці |
Д. |
белару́скасці |
В. |
белару́скасць |
Т. |
белару́скасцю |
М. |
белару́скасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Белару́ская
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Белару́ская |
Р. |
Белару́скай |
Д. |
Белару́скай |
В. |
Белару́скую |
Т. |
Белару́скай Белару́скаю |
М. |
Белару́скай |