суда́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суда́нскі |
суда́нская |
суда́нскае |
суда́нскія |
| Р. |
суда́нскага |
суда́нскай суда́нскае |
суда́нскага |
суда́нскіх |
| Д. |
суда́нскаму |
суда́нскай |
суда́нскаму |
суда́нскім |
| В. |
суда́нскі (неадуш.) суда́нскага (адуш.) |
суда́нскую |
суда́нскае |
суда́нскія (неадуш.) суда́нскіх (адуш.) |
| Т. |
суда́нскім |
суда́нскай суда́нскаю |
суда́нскім |
суда́нскімі |
| М. |
суда́нскім |
суда́нскай |
суда́нскім |
суда́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
су́дар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́дар |
су́дары |
| Р. |
су́дара |
су́дараў |
| Д. |
су́дару |
су́дарам |
| В. |
су́дара |
су́дараў |
| Т. |
су́дарам |
су́дарамі |
| М. |
су́дару |
су́дарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́дарга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́дарга |
су́даргі |
| Р. |
су́даргі |
су́дарг су́даргаў |
| Д. |
су́дарзе |
су́даргам |
| В. |
су́даргу |
су́даргі |
| Т. |
су́даргай су́даргаю |
су́даргамі |
| М. |
су́дарзе |
су́даргах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
су́даргава
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| су́даргава |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
су́даргавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́даргавы |
су́даргавая |
су́даргавае |
су́даргавыя |
| Р. |
су́даргавага |
су́даргавай су́даргавае |
су́даргавага |
су́даргавых |
| Д. |
су́даргаваму |
су́даргавай |
су́даргаваму |
су́даргавым |
| В. |
су́даргавы (неадуш.) |
су́даргавую |
су́даргавае |
су́даргавыя (неадуш.) |
| Т. |
су́даргавым |
су́даргавай су́даргаваю |
су́даргавым |
су́даргавымі |
| М. |
су́даргавым |
су́даргавай |
су́даргавым |
су́даргавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Судары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Судары́ |
| Р. |
Сударо́ў |
| Д. |
Судара́м |
| В. |
Судары́ |
| Т. |
Судара́мі |
| М. |
Судара́х |
судатыка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
судатыка́юся |
судатыка́емся |
| 2-я ас. |
судатыка́ешся |
судатыка́ецеся |
| 3-я ас. |
судатыка́ецца |
судатыка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
судатыка́ўся |
судатыка́ліся |
| ж. |
судатыка́лася |
| н. |
судатыка́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
судатыка́йся |
судатыка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
судатыка́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
судатыкне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
судатыкне́нне |
судатыкне́нні |
| Р. |
судатыкне́ння |
судатыкне́нняў |
| Д. |
судатыкне́нню |
судатыкне́нням |
| В. |
судатыкне́нне |
судатыкне́нні |
| Т. |
судатыкне́ннем |
судатыкне́ннямі |
| М. |
судатыкне́нні |
судатыкне́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
судатыкнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судатыкнё́ны |
судатыкнё́ная |
судатыкнё́нае |
судатыкнё́ныя |
| Р. |
судатыкнё́нага |
судатыкнё́най судатыкнё́нае |
судатыкнё́нага |
судатыкнё́ных |
| Д. |
судатыкнё́наму |
судатыкнё́най |
судатыкнё́наму |
судатыкнё́ным |
| В. |
судатыкнё́ны (неадуш.) судатыкнё́нага (адуш.) |
судатыкнё́ную |
судатыкнё́нае |
судатыкнё́ныя (неадуш.) судатыкнё́ных (адуш.) |
| Т. |
судатыкнё́ным |
судатыкнё́най судатыкнё́наю |
судатыкнё́ным |
судатыкнё́нымі |
| М. |
судатыкнё́ным |
судатыкнё́най |
судатыкнё́ным |
судатыкнё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.