Нехалсты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Нехалсты́ |
| Р. |
Нехалсто́ў |
| Д. |
Нехалста́м |
| В. |
Нехалсты́ |
| Т. |
Нехалста́мі |
| М. |
Нехалста́х |
нехандо́ства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нехандо́ства |
| Р. |
нехандо́ства |
| Д. |
нехандо́ству |
| В. |
нехандо́ства |
| Т. |
нехандо́ствам |
| М. |
нехандо́стве |
Крыніцы:
piskunou2012.
нехарактэ́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нехарактэ́рна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
нехарактэ́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нехарактэ́рнасць |
нехарактэ́рнасці |
| Р. |
нехарактэ́рнасці |
нехарактэ́рнасцяў нехарактэ́рнасцей |
| Д. |
нехарактэ́рнасці |
нехарактэ́рнасцям |
| В. |
нехарактэ́рнасць |
нехарактэ́рнасці |
| Т. |
нехарактэ́рнасцю |
нехарактэ́рнасцямі |
| М. |
нехарактэ́рнасці |
нехарактэ́рнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.