чуко́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чуко́цкі |
чуко́цкая |
чуко́цкае |
чуко́цкія |
| Р. |
чуко́цкага |
чуко́цкай чуко́цкае |
чуко́цкага |
чуко́цкіх |
| Д. |
чуко́цкаму |
чуко́цкай |
чуко́цкаму |
чуко́цкім |
| В. |
чуко́цкі (неадуш.) чуко́цкага (адуш.) |
чуко́цкую |
чуко́цкае |
чуко́цкія (неадуш.) чуко́цкіх (адуш.) |
| Т. |
чуко́цкім |
чуко́цкай чуко́цкаю |
чуко́цкім |
чуко́цкімі |
| М. |
чуко́цкім |
чуко́цкай |
чуко́цкім |
чуко́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
чу́кча
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чу́кча |
чу́кчы |
| Р. |
чу́кчы |
чу́кчаў |
| Д. |
чу́кчы |
чу́кчам |
| В. |
чу́кчу |
чу́кчаў |
| Т. |
чу́кчай чу́кчаю |
чу́кчамі |
| М. |
чу́кчы |
чу́кчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
чу́кча
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чу́кча |
чу́кчы |
| Р. |
чу́кчы |
чу́кчаў |
| Д. |
чу́кчу |
чу́кчам |
| В. |
чу́кчу |
чу́кчаў |
| Т. |
чу́кчам |
чу́кчамі |
| М. |
чу́кчу |
чу́кчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
чукча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чукча́нка |
чукча́нкі |
| Р. |
чукча́нкі |
чукча́нак |
| Д. |
чукча́нцы |
чукча́нкам |
| В. |
чукча́нку |
чукча́нак |
| Т. |
чукча́нкай чукча́нкаю |
чукча́нкамі |
| М. |
чукча́нцы |
чукча́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чу́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| чу́ла |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
чу́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
чу́ласць |
| Р. |
чу́ласці |
| Д. |
чу́ласці |
| В. |
чу́ласць |
| Т. |
чу́ласцю |
| М. |
чу́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чу́лець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чу́лею |
чу́леем |
| 2-я ас. |
чу́лееш |
чу́лееце |
| 3-я ас. |
чу́лее |
чу́леюць |
| Прошлы час |
| м. |
чу́леў |
чу́лелі |
| ж. |
чу́лела |
| н. |
чу́лела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чу́лей |
чу́лейце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чу́леючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
чу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чу́люся |
чу́лімся |
| 2-я ас. |
чу́лішся |
чу́ліцеся |
| 3-я ас. |
чу́ліцца |
чу́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
чу́ліўся |
чу́ліліся |
| ж. |
чу́лілася |
| н. |
чу́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чу́лься |
чу́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чу́лячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
чу́ліць
‘расчульваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
чу́лю |
чу́лім |
| 2-я ас. |
чу́ліш |
чу́ліце |
| 3-я ас. |
чу́ліць |
чу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
чу́ліў |
чу́лілі |
| ж. |
чу́ліла |
| н. |
чу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
чу́ль |
чу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чу́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.