чу́ліць
‘расчульваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чу́лю | чу́лім | |
| чу́ліш | чу́ліце | |
| чу́ліць | чу́ляць | |
| Прошлы час | ||
| чу́ліў | чу́лілі | |
| чу́ліла | ||
| чу́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| чу́ль | чу́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чу́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)