наго́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наго́рны |
наго́рная |
наго́рнае |
наго́рныя |
| Р. |
наго́рнага |
наго́рнай наго́рнае |
наго́рнага |
наго́рных |
| Д. |
наго́рнаму |
наго́рнай |
наго́рнаму |
наго́рным |
| В. |
наго́рны (неадуш.) наго́рнага (адуш.) |
наго́рную |
наго́рнае |
наго́рныя (неадуш.) наго́рных (адуш.) |
| Т. |
наго́рным |
наго́рнай наго́рнаю |
наго́рным |
наго́рнымі |
| М. |
наго́рным |
наго́рнай |
наго́рным |
наго́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Наго́рныя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Наго́рныя |
| Р. |
Наго́рных |
| Д. |
Наго́рным |
| В. |
Наго́рныя |
| Т. |
Наго́рнымі |
| М. |
Наго́рных |
наго́ртвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наго́ртваецца |
наго́ртваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
наго́ртваўся |
наго́ртваліся |
| ж. |
наго́ртвалася |
| н. |
наго́ртвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наго́ртваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наго́ртваю |
наго́ртваем |
| 2-я ас. |
наго́ртваеш |
наго́ртваеце |
| 3-я ас. |
наго́ртвае |
наго́ртваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наго́ртваў |
наго́ртвалі |
| ж. |
наго́ртвала |
| н. |
наго́ртвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наго́ртвай |
наго́ртвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
наго́ртваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наго́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наго́тка |
наго́ткі |
| Р. |
наго́ткі |
наго́так |
| Д. |
наго́тцы |
наго́ткам |
| В. |
наго́тку |
наго́ткі |
| Т. |
наго́ткай наго́ткаю |
наго́ткамі |
| М. |
наго́тцы |
наго́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наго́ткі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
наго́ткі |
| Р. |
наго́ткаў |
| Д. |
наго́ткам |
| В. |
наго́ткі |
| Т. |
наго́ткамі |
| М. |
наго́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наго́цацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наго́цаюся |
наго́цаемся |
| 2-я ас. |
наго́цаешся |
наго́цаецеся |
| 3-я ас. |
наго́цаецца |
наго́цаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
наго́цаўся |
наго́цаліся |
| ж. |
наго́цалася |
| н. |
наго́цалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наго́цайся |
наго́цайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наго́цаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
награба́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
награба́льшчык |
награба́льшчыкі |
| Р. |
награба́льшчыка |
награба́льшчыкаў |
| Д. |
награба́льшчыку |
награба́льшчыкам |
| В. |
награба́льшчыка |
награба́льшчыкаў |
| Т. |
награба́льшчыкам |
награба́льшчыкамі |
| М. |
награба́льшчыку |
награба́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
награба́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
награба́льшчыца |
награба́льшчыцы |
| Р. |
награба́льшчыцы |
награба́льшчыц |
| Д. |
награба́льшчыцы |
награба́льшчыцам |
| В. |
награба́льшчыцу |
награба́льшчыц |
| Т. |
награба́льшчыцай награба́льшчыцаю |
награба́льшчыцамі |
| М. |
награба́льшчыцы |
награба́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.