Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

варо́хацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́хаюся варо́хаемся
2-я ас. варо́хаешся варо́хаецеся
3-я ас. варо́хаецца варо́хаюцца
Прошлы час
м. варо́хаўся варо́халіся
ж. варо́халася
н. варо́халася
Загадны лад
2-я ас. варо́хайся варо́хайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́хаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

варо́хаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́хаю варо́хаем
2-я ас. варо́хаеш варо́хаеце
3-я ас. варо́хае варо́хаюць
Прошлы час
м. варо́хаў варо́халі
ж. варо́хала
н. варо́хала
Загадны лад
2-я ас. варо́хай варо́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

варо́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. варо́чанне
Р. варо́чання
Д. варо́чанню
В. варо́чанне
Т. варо́чаннем
М. варо́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варо́чаны варо́чаная варо́чанае варо́чаныя
Р. варо́чанага варо́чанай
варо́чанае
варо́чанага варо́чаных
Д. варо́чанаму варо́чанай варо́чанаму варо́чаным
В. варо́чаны (неадуш.)
варо́чанага (адуш.)
варо́чаную варо́чанае варо́чаныя (неадуш.)
варо́чаных (адуш.)
Т. варо́чаным варо́чанай
варо́чанаю
варо́чаным варо́чанымі
М. варо́чаным варо́чанай варо́чаным варо́чаных

Кароткая форма: варо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варо́чацца

‘круціцца; пераварочвацца; рухацца; хіліцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́чаюся варо́чаемся
2-я ас. варо́чаешся варо́чаецеся
3-я ас. варо́чаецца варо́чаюцца
Прошлы час
м. варо́чаўся варо́чаліся
ж. варо́чалася
н. варо́чалася
Загадны лад
2-я ас. варо́чайся варо́чайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́чаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

варо́чацца

‘незак. да вярнуцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́чаюся варо́чаемся
2-я ас. варо́чаешся варо́чаецеся
3-я ас. варо́чаецца варо́чаюцца
Прошлы час
м. варо́чаўся варо́чаліся
ж. варо́чалася
н. варо́чалася
Загадны лад
2-я ас. варо́чайся варо́чайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́чаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

варо́чаць

‘аддаваць узятае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́чаю варо́чаем
2-я ас. варо́чаеш варо́чаеце
3-я ас. варо́чае варо́чаюць
Прошлы час
м. варо́чаў варо́чалі
ж. варо́чала
н. варо́чала
Загадны лад
2-я ас. варо́чай варо́чайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́чаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

варо́чаць

‘перамяшчаць; пераварочваць; працаваць; кіраваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варо́чаю варо́чаем
2-я ас. варо́чаеш варо́чаеце
3-я ас. варо́чае варо́чаюць
Прошлы час
м. варо́чаў варо́чалі
ж. варо́чала
н. варо́чала
Загадны лад
2-я ас. варо́чай варо́чайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́чаючы

Крыніцы: piskunou2012.

варо́чвальнік

‘прылада для варочання чаго-небудзь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варо́чвальнік варо́чвальнікі
Р. варо́чвальніка варо́чвальнікаў
Д. варо́чвальніку варо́чвальнікам
В. варо́чвальнік варо́чвальнікі
Т. варо́чвальнікам варо́чвальнікамі
М. варо́чвальніку варо́чвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Варо́шына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Варо́шына
Р. Варо́шына
Д. Варо́шыну
В. Варо́шына
Т. Варо́шынам
М. Варо́шыне