прабензі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прабензі́нены |
прабензі́неная |
прабензі́ненае |
прабензі́неныя |
Р. |
прабензі́ненага |
прабензі́ненай прабензі́ненае |
прабензі́ненага |
прабензі́неных |
Д. |
прабензі́ненаму |
прабензі́ненай |
прабензі́ненаму |
прабензі́неным |
В. |
прабензі́нены (неадуш.) прабензі́ненага (адуш.) |
прабензі́неную |
прабензі́ненае |
прабензі́неныя (неадуш.) прабензі́неных (адуш.) |
Т. |
прабензі́неным |
прабензі́ненай прабензі́ненаю |
прабензі́неным |
прабензі́ненымі |
М. |
прабензі́неным |
прабензі́ненай |
прабензі́неным |
прабензі́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабібі́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабібі́каю |
прабібі́каем |
2-я ас. |
прабібі́каеш |
прабібі́каеце |
3-я ас. |
прабібі́кае |
прабібі́каюць |
Прошлы час |
м. |
прабібі́каў |
прабібі́калі |
ж. |
прабібі́кала |
н. |
прабібі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабібі́кай |
прабібі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабібі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабіва́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
прабіва́льнасць |
Р. |
прабіва́льнасці |
Д. |
прабіва́льнасці |
В. |
прабіва́льнасць |
Т. |
прабіва́льнасцю |
М. |
прабіва́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прабіва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прабіва́льнік |
прабіва́льнікі |
Р. |
прабіва́льніка |
прабіва́льнікаў |
Д. |
прабіва́льніку |
прабіва́льнікам |
В. |
прабіва́льнік |
прабіва́льнікі |
Т. |
прабіва́льнікам |
прабіва́льнікамі |
М. |
прабіва́льніку |
прабіва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прабіва́нне |
Р. |
прабіва́ння |
Д. |
прабіва́нню |
В. |
прабіва́нне |
Т. |
прабіва́ннем |
М. |
прабіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прабіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабіва́юся |
прабіва́емся |
2-я ас. |
прабіва́ешся |
прабіва́ецеся |
3-я ас. |
прабіва́ецца |
прабіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
прабіва́ўся |
прабіва́ліся |
ж. |
прабіва́лася |
н. |
прабіва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабіва́йся |
прабіва́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прабіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прабіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабіва́ю |
прабіва́ем |
2-я ас. |
прабіва́еш |
прабіва́еце |
3-я ас. |
прабіва́е |
прабіва́юць |
Прошлы час |
м. |
прабіва́ў |
прабіва́лі |
ж. |
прабіва́ла |
н. |
прабіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабіва́й |
прабіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прабіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прабі́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прабі́вачны |
прабі́вачная |
прабі́вачнае |
прабі́вачныя |
Р. |
прабі́вачнага |
прабі́вачнай прабі́вачнае |
прабі́вачнага |
прабі́вачных |
Д. |
прабі́вачнаму |
прабі́вачнай |
прабі́вачнаму |
прабі́вачным |
В. |
прабі́вачны (неадуш.) прабі́вачнага (адуш.) |
прабі́вачную |
прабі́вачнае |
прабі́вачныя (неадуш.) прабі́вачных (адуш.) |
Т. |
прабі́вачным |
прабі́вачнай прабі́вачнаю |
прабі́вачным |
прабі́вачнымі |
М. |
прабі́вачным |
прабі́вачнай |
прабі́вачным |
прабі́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прабіё́тык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прабіё́тык |
прабіё́тыкі |
Р. |
прабіё́тыку |
прабіё́тыкаў |
Д. |
прабіё́тыку |
прабіё́тыкам |
В. |
прабіё́тык |
прабіё́тыкі |
Т. |
прабіё́тыкам |
прабіё́тыкамі |
М. |
прабіё́тыку |
прабіё́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.