жа́льбіць
‘расчульваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жа́льблю |
жа́льбім |
| 2-я ас. |
жа́льбіш |
жа́льбіце |
| 3-я ас. |
жа́льбіць |
жа́льбяць |
| Прошлы час |
| м. |
жа́льбіў |
жа́льбілі |
| ж. |
жа́льбіла |
| н. |
жа́льбіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жа́льбі |
жа́льбіце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жа́льбячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жа́льнасць |
| Р. |
жа́льнасці |
| Д. |
жа́льнасці |
| В. |
жа́льнасць |
| Т. |
жа́льнасцю |
| М. |
жа́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
жа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́льнік |
жа́льнікі |
| Р. |
жа́льніка |
жа́льнікаў |
| Д. |
жа́льніку |
жа́льнікам |
| В. |
жа́льнік |
жа́льнікі |
| Т. |
жа́льнікам |
жа́льнікамі |
| М. |
жа́льніку |
жа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жалю́бчыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Жалю́бчыкі |
| Р. |
Жалю́бчыкаў |
| Д. |
Жалю́бчыкам |
| В. |
Жалю́бчыкі |
| Т. |
Жалю́бчыкамі |
| М. |
Жалю́бчыках |
жалюзі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
| Р. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
| Д. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
| В. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
| Т. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
| М. |
жалюзі́ |
жалюзі́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.