чува́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чува́ны |
чува́ная |
чува́нае |
чува́ныя |
| Р. |
чува́нага |
чува́най чува́нае |
чува́нага |
чува́ных |
| Д. |
чува́наму |
чува́най |
чува́наму |
чува́ным |
| В. |
чува́ны (неадуш.) чува́нага (адуш.) |
чува́ную |
чува́нае |
чува́ныя (неадуш.) чува́ных (адуш.) |
| Т. |
чува́ным |
чува́най чува́наю |
чува́ным |
чува́нымі |
| М. |
чува́ным |
чува́най |
чува́ным |
чува́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Чува́тава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Чува́тава |
| Р. |
Чува́тава |
| Д. |
Чува́таву |
| В. |
Чува́тава |
| Т. |
Чува́тавам |
| М. |
Чува́таве |
чува́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
чува́ецца |
чува́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
чува́ўся |
чува́ліся |
| ж. |
чува́лася |
| н. |
чува́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
чува́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
чува́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чува́ш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чува́ш |
чувашы́ |
| Р. |
чуваша́ |
чувашо́ў чува́шаў |
| Д. |
чувашу́ |
чуваша́м чува́шам |
| В. |
чуваша́ |
чувашо́ў чува́шаў |
| Т. |
чувашо́м |
чуваша́мі чува́шамі |
| М. |
чувашу́ |
чуваша́х чува́шах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
чува́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чува́шка |
чува́шкі |
| Р. |
чува́шкі |
чува́шак |
| Д. |
чува́шцы |
чува́шкам |
| В. |
чува́шку |
чува́шак |
| Т. |
чува́шкай чува́шкаю |
чува́шкамі |
| М. |
чува́шцы |
чува́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чува́шскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чува́шскі |
чува́шская |
чува́шскае |
чува́шскія |
| Р. |
чува́шскага |
чува́шскай чува́шскае |
чува́шскага |
чува́шскіх |
| Д. |
чува́шскаму |
чува́шскай |
чува́шскаму |
чува́шскім |
| В. |
чува́шскі (неадуш.) чува́шскага (адуш.) |
чува́шскую |
чува́шскае |
чува́шскія (неадуш.) чува́шскіх (адуш.) |
| Т. |
чува́шскім |
чува́шскай чува́шскаю |
чува́шскім |
чува́шскімі |
| М. |
чува́шскім |
чува́шскай |
чува́шскім |
чува́шскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чувя́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чувя́к |
чувя́кі |
| Р. |
чувяка́ |
чувя́каў |
| Д. |
чувяку́ |
чувя́кам |
| В. |
чувя́к |
чувя́кі |
| Т. |
чувяко́м |
чувя́камі |
| М. |
чувяку́ |
чувя́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чувя́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чувя́чнік |
чувя́чнікі |
| Р. |
чувя́чніка |
чувя́чнікаў |
| Д. |
чувя́чніку |
чувя́чнікам |
| В. |
чувя́чніка |
чувя́чнікаў |
| Т. |
чувя́чнікам |
чувя́чнікамі |
| М. |
чувя́чніку |
чувя́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
чувя́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чувя́чны |
чувя́чная |
чувя́чнае |
чувя́чныя |
| Р. |
чувя́чнага |
чувя́чнай чувя́чнае |
чувя́чнага |
чувя́чных |
| Д. |
чувя́чнаму |
чувя́чнай |
чувя́чнаму |
чувя́чным |
| В. |
чувя́чны (неадуш.) чувя́чнага (адуш.) |
чувя́чную |
чувя́чнае |
чувя́чныя (неадуш.) чувя́чных (адуш.) |
| Т. |
чувя́чным |
чувя́чнай чувя́чнаю |
чувя́чным |
чувя́чнымі |
| М. |
чувя́чным |
чувя́чнай |
чувя́чным |
чувя́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.