Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

Вараці́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вараці́шча
Р. Вараці́шча
Д. Вараці́шчу
В. Вараці́шча
Т. Вараці́шчам
М. Вараці́шчы

вараці́шчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вараці́шчанскі вараці́шчанская вараці́шчанскае вараці́шчанскія
Р. вараці́шчанскага вараці́шчанскай
вараці́шчанскае		 вараці́шчанскага вараці́шчанскіх
Д. вараці́шчанскаму вараці́шчанскай вараці́шчанскаму вараці́шчанскім
В. вараці́шчанскі (неадуш.)
вараці́шчанскага (адуш.)		 вараці́шчанскую вараці́шчанскае вараці́шчанскія (неадуш.)
вараці́шчанскіх (адуш.)
Т. вараці́шчанскім вараці́шчанскай
вараці́шчанскаю		 вараці́шчанскім вараці́шчанскімі
М. вараці́шчанскім вараці́шчанскай вараці́шчанскім вараці́шчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вараці́шчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вараці́шчы
Р. Вараці́шч
Вараці́шчаў
Д. Вараці́шчам
В. Вараці́шчы
Т. Вараці́шчамі
М. Вараці́шчах

Варацэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варацэ́вічы
Р. Варацэ́віч
Варацэ́вічаў
Д. Варацэ́вічам
В. Варацэ́вічы
Т. Варацэ́вічамі
М. Варацэ́вічах

варача́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варача́юся варача́емся
2-я ас. варача́ешся варача́ецеся
3-я ас. варача́ецца варача́юцца
Прошлы час
м. варача́ўся варача́ліся
ж. варача́лася
н. варача́лася
Загадны лад
2-я ас. варача́йся варача́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час варача́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

варача́ць

‘вяртаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варача́ю варача́ем
2-я ас. варача́еш варача́еце
3-я ас. варача́е варача́юць
Прошлы час
м. варача́ў варача́лі
ж. варача́ла
н. варача́ла
Загадны лад
2-я ас. варача́й варача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час варача́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ва́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́рачны ва́рачная ва́рачнае ва́рачныя
Р. ва́рачнага ва́рачнай
ва́рачнае		 ва́рачнага ва́рачных
Д. ва́рачнаму ва́рачнай ва́рачнаму ва́рачным
В. ва́рачны (неадуш.)
ва́рачнага (адуш.)		 ва́рачную ва́рачнае ва́рачныя (неадуш.)
ва́рачных (адуш.)
Т. ва́рачным ва́рачнай
ва́рачнаю		 ва́рачным ва́рачнымі
М. ва́рачным ва́рачнай ва́рачным ва́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варашкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варашкі́
Р. Варашко́ў
Д. Варашка́м
В. Варашкі́
Т. Варашка́мі
М. Варашка́х

Варашы́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Варашы́лава
Р. Варашы́лава
Д. Варашы́лаву
В. Варашы́лава
Т. Варашы́лавам
М. Варашы́лаве

варашылаўгра́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варашылаўгра́дскі варашылаўгра́дская варашылаўгра́дскае варашылаўгра́дскія
Р. варашылаўгра́дскага варашылаўгра́дскай
варашылаўгра́дскае		 варашылаўгра́дскага варашылаўгра́дскіх
Д. варашылаўгра́дскаму варашылаўгра́дскай варашылаўгра́дскаму варашылаўгра́дскім
В. варашылаўгра́дскі (неадуш.)
варашылаўгра́дскага (адуш.)		 варашылаўгра́дскую варашылаўгра́дскае варашылаўгра́дскія (неадуш.)
варашылаўгра́дскіх (адуш.)
Т. варашылаўгра́дскім варашылаўгра́дскай
варашылаўгра́дскаю		 варашылаўгра́дскім варашылаўгра́дскімі
М. варашылаўгра́дскім варашылаўгра́дскай варашылаўгра́дскім варашылаўгра́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.