Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абгджзйклмнрстфцчш

беспара́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспара́дны беспара́дная беспара́днае беспара́дныя
Р. беспара́днага беспара́днай
беспара́днае		 беспара́днага беспара́дных
Д. беспара́днаму беспара́днай беспара́днаму беспара́дным
В. беспара́дны (неадуш.)
беспара́днага (адуш.)		 беспара́дную беспара́днае беспара́дныя (неадуш.)
беспара́дных (адуш.)
Т. беспара́дным беспара́днай
беспара́днаю		 беспара́дным беспара́днымі
М. беспара́дным беспара́днай беспара́дным беспара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

беспара́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. беспара́дства
Р. беспара́дства
Д. беспара́дству
В. беспара́дства
Т. беспара́дствам
М. беспара́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

беспардо́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беспардо́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспардо́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беспардо́ннасць
Р. беспардо́ннасці
Д. беспардо́ннасці
В. беспардо́ннасць
Т. беспардо́ннасцю
М. беспардо́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

беспардо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспардо́нны беспардо́нная беспардо́ннае беспардо́нныя
Р. беспардо́ннага беспардо́ннай
беспардо́ннае		 беспардо́ннага беспардо́нных
Д. беспардо́ннаму беспардо́ннай беспардо́ннаму беспардо́нным
В. беспардо́нны (неадуш.)
беспардо́ннага (адуш.)		 беспардо́нную беспардо́ннае беспардо́нныя (неадуш.)
беспардо́нных (адуш.)
Т. беспардо́нным беспардо́ннай
беспардо́ннаю		 беспардо́нным беспардо́ннымі
М. беспардо́нным беспардо́ннай беспардо́нным беспардо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

беспаро́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. беспаро́днасць
Р. беспаро́днасці
Д. беспаро́днасці
В. беспаро́днасць
Т. беспаро́днасцю
М. беспаро́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

беспаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспаро́дны беспаро́дная беспаро́днае беспаро́дныя
Р. беспаро́днага беспаро́днай
беспаро́днае		 беспаро́днага беспаро́дных
Д. беспаро́днаму беспаро́днай беспаро́днаму беспаро́дным
В. беспаро́дны (неадуш.)
беспаро́днага (адуш.)		 беспаро́дную беспаро́днае беспаро́дныя (неадуш.)
беспаро́дных (адуш.)
Т. беспаро́дным беспаро́днай
беспаро́днаю		 беспаро́дным беспаро́днымі
М. беспаро́дным беспаро́днай беспаро́дным беспаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспаро́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
беспаро́льна - -

беспаро́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беспаро́льны беспаро́льная беспаро́льнае беспаро́льныя
Р. беспаро́льнага беспаро́льнай
беспаро́льнае		 беспаро́льнага беспаро́льных
Д. беспаро́льнаму беспаро́льнай беспаро́льнаму беспаро́льным
В. беспаро́льны (неадуш.)
беспаро́льнага (адуш.)		 беспаро́льную беспаро́льнае беспаро́льныя (неадуш.)
беспаро́льных (адуш.)
Т. беспаро́льным беспаро́льнай
беспаро́льнаю		 беспаро́льным беспаро́льнымі
М. беспаро́льным беспаро́льнай беспаро́льным беспаро́льных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

беспарто́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беспарто́чнік беспарто́чнікі
Р. беспарто́чніка беспарто́чнікаў
Д. беспарто́чніку беспарто́чнікам
В. беспарто́чніка беспарто́чнікаў
Т. беспарто́чнікам беспарто́чнікамі
М. беспарто́чніку беспарто́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.