франкі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
франкі́раваны |
франкі́раваная |
франкі́раванае |
франкі́раваныя |
Р. |
франкі́раванага |
франкі́раванай франкі́раванае |
франкі́раванага |
франкі́раваных |
Д. |
франкі́раванаму |
франкі́раванай |
франкі́раванаму |
франкі́раваным |
В. |
франкі́раваны (неадуш.) франкі́раванага (адуш.) |
франкі́раваную |
франкі́раванае |
франкі́раваныя (неадуш.) франкі́раваных (адуш.) |
Т. |
франкі́раваным |
франкі́раванай франкі́раванаю |
франкі́раваным |
франкі́раванымі |
М. |
франкі́раваным |
франкі́раванай |
франкі́раваным |
франкі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
франкі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
франкі́руецца |
франкі́руюцца |
Прошлы час |
м. |
франкі́раваўся |
франкі́раваліся |
ж. |
франкі́равалася |
н. |
франкі́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
франкі́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
франкі́раваць
‘заплаціць (плаціць) за пасылку аб пісьмо на месцы адпраўлення’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
франкі́рую |
франкі́руем |
2-я ас. |
франкі́руеш |
франкі́руеце |
3-я ас. |
франкі́руе |
франкі́руюць |
Прошлы час |
м. |
франкі́раваў |
франкі́равалі |
ж. |
франкі́равала |
н. |
франкі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
франкі́руй |
франкі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
франкі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
франкі́раваць
‘заплаціць (плаціць) за пасылку аб пісьмо на месцы адпраўлення’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
франкі́рую |
франкі́руем |
2-я ас. |
франкі́руеш |
франкі́руеце |
3-я ас. |
франкі́руе |
франкі́руюць |
Прошлы час |
м. |
франкі́раваў |
франкі́равалі |
ж. |
франкі́равала |
н. |
франкі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
франкі́руй |
франкі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
франкі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
франкіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
франкіро́ўка |
Р. |
франкіро́ўкі |
Д. |
франкіро́ўцы |
В. |
франкіро́ўку |
Т. |
франкіро́ўкай франкіро́ўкаю |
М. |
франкіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
франкі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
франкі́ст |
франкі́сты |
Р. |
франкі́ста |
франкі́стаў |
Д. |
франкі́сту |
франкі́стам |
В. |
франкі́ста |
франкі́стаў |
Т. |
франкі́стам |
франкі́стамі |
М. |
франкі́сце |
франкі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
франкі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
франкі́стка |
франкі́сткі |
Р. |
франкі́сткі |
франкі́стак |
Д. |
франкі́стцы |
франкі́сткам |
В. |
франкі́стку |
франкі́стак |
Т. |
франкі́сткай франкі́сткаю |
франкі́сткамі |
М. |
франкі́стцы |
франкі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
франклініза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
франклініза́цыя |
Р. |
франклініза́цыі |
Д. |
франклініза́цыі |
В. |
франклініза́цыю |
Т. |
франклініза́цыяй франклініза́цыяю |
М. |
франклініза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.