Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыя

сні́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сні́тка сні́ткі
Р. сні́ткі сні́так
Д. сні́тцы сні́ткам
В. сні́тку сні́ткі
Т. сні́ткай
сні́ткаю		 сні́ткамі
М. сні́тцы сні́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сню́ся сні́мся
2-я ас. сні́шся сніце́ся
3-я ас. сні́цца сня́цца
Прошлы час
м. сні́ўся сні́ліся
ж. сні́лася
н. сні́лася
Загадны лад
2-я ас. сні́ся сні́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сні́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сню́ сні́м
2-я ас. сні́ш сніце́
3-я ас. сні́ць сня́ць
Прошлы час
м. сні́ў сні́лі
ж. сні́ла
н. сні́ла
Загадны лад
2-я ас. сні́ сні́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сні́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сні́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

сні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сні́чны сні́чная сні́чнае сні́чныя
Р. сні́чнага сні́чнай
сні́чнае		 сні́чнага сні́чных
Д. сні́чнаму сні́чнай сні́чнаму сні́чным
В. сні́чны (неадуш.)
сні́чнага (адуш.)		 сні́чную сні́чнае сні́чныя (неадуш.)
сні́чных (адуш.)
Т. сні́чным сні́чнай
сні́чнаю		 сні́чным сні́чнымі
М. сні́чным сні́чнай сні́чным сні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

сно́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сно́б сно́бы
Р. сно́ба сно́баў
Д. сно́бу сно́бам
В. сно́ба сно́баў
Т. сно́бам сно́бамі
М. сно́бе сно́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сно́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сно́п снапы́
Р. снапа́ снапо́ў
Д. снапу́ снапа́м
В. сно́п снапы́
Т. снапо́м снапа́мі
М. снапе́ снапа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

снопавяза́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. снопавяза́лка снопавяза́лкі
Р. снопавяза́лкі снопавяза́лак
Д. снопавяза́лцы снопавяза́лкам
В. снопавяза́лку снопавяза́лкі
Т. снопавяза́лкай
снопавяза́лкаю		 снопавяза́лкамі
М. снопавяза́лцы снопавяза́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

снопавяза́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. снопавяза́льнік снопавяза́льнікі
Р. снопавяза́льніка снопавяза́льнікаў
Д. снопавяза́льніку снопавяза́льнікам
В. снопавяза́льнік снопавяза́льнікі
Т. снопавяза́льнікам снопавяза́льнікамі
М. снопавяза́льніку снопавяза́льніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

снопавяза́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. снопавяза́льны снопавяза́льная снопавяза́льнае снопавяза́льныя
Р. снопавяза́льнага снопавяза́льнай
снопавяза́льнае		 снопавяза́льнага снопавяза́льных
Д. снопавяза́льнаму снопавяза́льнай снопавяза́льнаму снопавяза́льным
В. снопавяза́льны (неадуш.)
снопавяза́льнага (адуш.)		 снопавяза́льную снопавяза́льнае снопавяза́льныя (неадуш.)
снопавяза́льных (адуш.)
Т. снопавяза́льным снопавяза́льнай
снопавяза́льнаю		 снопавяза́льным снопавяза́льнымі
М. снопавяза́льным снопавяза́льнай снопавяза́льным снопавяза́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.