ліза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ліза́нне |
Р. |
ліза́ння |
Д. |
ліза́нню |
В. |
ліза́нне |
Т. |
ліза́ннем |
М. |
ліза́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
лізану́ць
‘лізнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лізану́ |
лізанё́м |
2-я ас. |
лізане́ш |
лізаняце́ |
3-я ас. |
лізане́ |
лізану́ць |
Прошлы час |
м. |
лізану́ў |
лізану́лі |
ж. |
лізану́ла |
н. |
лізану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
лізані́ |
лізані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
лізану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лі́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лі́заны |
лі́заная |
лі́занае |
лі́заныя |
Р. |
лі́занага |
лі́занай лі́занае |
лі́занага |
лі́заных |
Д. |
лі́занаму |
лі́занай |
лі́занаму |
лі́заным |
В. |
лі́заны (неадуш.) лі́занага (адуш.) |
лі́заную |
лі́занае |
лі́заныя (неадуш.) лі́заных (адуш.) |
Т. |
лі́заным |
лі́занай лі́занаю |
лі́заным |
лі́занымі |
М. |
лі́заным |
лі́занай |
лі́заным |
лі́заных |
Кароткая форма: лі́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
лізасо́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лізасо́ма |
лізасо́мы |
Р. |
лізасо́мы |
лізасо́м |
Д. |
лізасо́ме |
лізасо́мам |
В. |
лізасо́му |
лізасо́мы |
Т. |
лізасо́май лізасо́маю |
лізасо́мамі |
М. |
лізасо́ме |
лізасо́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ліза́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ліза́т |
Р. |
ліза́ту |
Д. |
ліза́ту |
В. |
ліза́т |
Т. |
ліза́там |
М. |
ліза́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
лі́заўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лі́заўка |
лі́заўкі |
Р. |
лі́заўкі |
лі́завак |
Д. |
лі́заўцы |
лі́заўкам |
В. |
лі́заўку |
лі́заўкі |
Т. |
лі́заўкай лі́заўкаю |
лі́заўкамі |
М. |
лі́заўцы |
лі́заўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
лізафо́рм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лізафо́рм |
лізафо́рмы |
Р. |
лізафо́рма |
лізафо́рмаў |
Д. |
лізафо́рму |
лізафо́рмам |
В. |
лізафо́рм |
лізафо́рмы |
Т. |
лізафо́рмам |
лізафо́рмамі |
М. |
лізафо́рме |
лізафо́рмах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ліза́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ліжу́ся |
лі́жамся |
2-я ас. |
лі́жашся |
лі́жацеся |
3-я ас. |
лі́жацца |
лі́жуцца |
Прошлы час |
м. |
ліза́ўся |
ліза́ліся |
ж. |
ліза́лася |
н. |
ліза́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ліжы́ся |
ліжы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лі́жучыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
лізацы́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лізацы́м |
лізацы́мы |
Р. |
лізацы́му |
лізацы́маў |
Д. |
лізацы́му |
лізацы́мам |
В. |
лізацы́м |
лізацы́мы |
Т. |
лізацы́мам |
лізацы́мамі |
М. |
лізацы́ме |
лізацы́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.