лізану́ць
‘лізнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| лізану́ | лізанё́м | |
| лізане́ш | лізаняце́ | |
| лізане́ | лізану́ць | |
| Прошлы час | ||
| лізану́ў | лізану́лі | |
| лізану́ла | ||
| лізану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| лізані́ | лізані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| лізану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)