Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
акоуыэ

круі́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. круі́зны круі́зная круі́знае круі́зныя
Р. круі́знага круі́знай
круі́знае		 круі́знага круі́зных
Д. круі́знаму круі́знай круі́знаму круі́зным
В. круі́зны (неадуш.)
круі́знага (адуш.)		 круі́зную круі́знае круі́зныя (неадуш.)
круі́зных (адуш.)
Т. круі́зным круі́знай
круі́знаю		 круі́зным круі́знымі
М. круі́зным круі́знай круі́зным круі́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

круйт-ка́мера

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. круйт-ка́мера круйт-ка́меры
Р. круйт-ка́меры круйт-ка́мер
Д. круйт-ка́меры круйт-ка́мерам
В. круйт-ка́меру круйт-ка́меры
Т. круйт-ка́мерай
круйт-ка́мераю		 круйт-ка́мерамі
М. круйт-ка́меры круйт-ка́мерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кру́к крукі́
Р. крука́ круко́ў
Д. круку́ крука́м
В. крука́ круко́ў
Т. круко́м крука́мі
М. круку́ крука́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кру́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кру́к крукі́
Р. крука́ круко́ў
Д. круку́ крука́м
В. кру́к крукі́
Т. круко́м крука́мі
М. круку́ крука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кру́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кру́кава
Р. Кру́кава
Д. Кру́каву
В. Кру́кава
Т. Кру́кавам
М. Кру́каве

крукава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крукава́ты крукава́тая крукава́тае крукава́тыя
Р. крукава́тага крукава́тай
крукава́тае		 крукава́тага крукава́тых
Д. крукава́таму крукава́тай крукава́таму крукава́тым
В. крукава́ты (неадуш.)
крукава́тага (адуш.)		 крукава́тую крукава́тае крукава́тыя (неадуш.)
крукава́тых (адуш.)
Т. крукава́тым крукава́тай
крукава́таю		 крукава́тым крукава́тымі
М. крукава́тым крукава́тай крукава́тым крукава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

кру́кавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кру́кавіцкі кру́кавіцкая кру́кавіцкае кру́кавіцкія
Р. кру́кавіцкага кру́кавіцкай
кру́кавіцкае		 кру́кавіцкага кру́кавіцкіх
Д. кру́кавіцкаму кру́кавіцкай кру́кавіцкаму кру́кавіцкім
В. кру́кавіцкі (неадуш.)
кру́кавіцкага (адуш.)		 кру́кавіцкую кру́кавіцкае кру́кавіцкія (неадуш.)
кру́кавіцкіх (адуш.)
Т. кру́кавіцкім кру́кавіцкай
кру́кавіцкаю		 кру́кавіцкім кру́кавіцкімі
М. кру́кавіцкім кру́кавіцкай кру́кавіцкім кру́кавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Кру́кавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кру́кавічы
Р. Кру́кавіч
Кру́кавічаў
Д. Кру́кавічам
В. Кру́кавічы
Т. Кру́кавічамі
М. Кру́кавічах

крукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крукавы́ крукава́я крукаво́е крукавы́я
Р. крукаво́га крукаво́й
крукаво́е		 крукаво́га крукавы́х
Д. крукаво́му крукаво́й крукаво́му крукавы́м
В. крукавы́ (неадуш.)
крукаво́га (адуш.)		 крукаву́ю крукаво́е крукавы́я (неадуш.)
крукавы́х (адуш.)
Т. крукавы́м крукаво́й
крукаво́ю		 крукавы́м крукавы́мі
М. крукавы́м крукаво́й крукавы́м крукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

кру́кам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
кру́кам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.