жаўцяго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаўцяго́нны |
жаўцяго́нная |
жаўцяго́ннае |
жаўцяго́нныя |
Р. |
жаўцяго́ннага |
жаўцяго́ннай жаўцяго́ннае |
жаўцяго́ннага |
жаўцяго́нных |
Д. |
жаўцяго́ннаму |
жаўцяго́ннай |
жаўцяго́ннаму |
жаўцяго́нным |
В. |
жаўцяго́нны (неадуш.) жаўцяго́ннага (адуш.) |
жаўцяго́нную |
жаўцяго́ннае |
жаўцяго́нныя (неадуш.) жаўцяго́нных (адуш.) |
Т. |
жаўцяго́нным |
жаўцяго́ннай жаўцяго́ннаю |
жаўцяго́нным |
жаўцяго́ннымі |
М. |
жаўцяго́нным |
жаўцяго́ннай |
жаўцяго́нным |
жаўцяго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўця́к
‘жоўты пясок’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаўця́к |
Р. |
жаўцяку́ |
Д. |
жаўцяку́ |
В. |
жаўця́к |
Т. |
жаўцяко́м |
М. |
жаўцяку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жаўця́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаўця́нка |
Р. |
жаўця́нкі |
Д. |
жаўця́нцы |
В. |
жаўця́нку |
Т. |
жаўця́нкай жаўця́нкаю |
М. |
жаўця́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.