жарто́ўна-сатыры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жарто́ўна-сатыры́чны |
жарто́ўна-сатыры́чная |
жарто́ўна-сатыры́чнае |
жарто́ўна-сатыры́чныя |
Р. |
жарто́ўна-сатыры́чнага |
жарто́ўна-сатыры́чнай жарто́ўна-сатыры́чнае |
жарто́ўна-сатыры́чнага |
жарто́ўна-сатыры́чных |
Д. |
жарто́ўна-сатыры́чнаму |
жарто́ўна-сатыры́чнай |
жарто́ўна-сатыры́чнаму |
жарто́ўна-сатыры́чным |
В. |
жарто́ўна-сатыры́чны (неадуш.) жарто́ўна-сатыры́чнага (адуш.) |
жарто́ўна-сатыры́чную |
жарто́ўна-сатыры́чнае |
жарто́ўна-сатыры́чныя (неадуш.) жарто́ўна-сатыры́чных (адуш.) |
Т. |
жарто́ўна-сатыры́чным |
жарто́ўна-сатыры́чнай жарто́ўна-сатыры́чнаю |
жарто́ўна-сатыры́чным |
жарто́ўна-сатыры́чнымі |
М. |
жарто́ўна-сатыры́чным |
жарто́ўна-сатыры́чнай |
жарто́ўна-сатыры́чным |
жарто́ўна-сатыры́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жарто́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жарто́ўны |
жарто́ўная |
жарто́ўнае |
жарто́ўныя |
Р. |
жарто́ўнага |
жарто́ўнай жарто́ўнае |
жарто́ўнага |
жарто́ўных |
Д. |
жарто́ўнаму |
жарто́ўнай |
жарто́ўнаму |
жарто́ўным |
В. |
жарто́ўны (неадуш.) жарто́ўнага (адуш.) |
жарто́ўную |
жарто́ўнае |
жарто́ўныя (неадуш.) жарто́ўных (адуш.) |
Т. |
жарто́ўным |
жарто́ўнай жарто́ўнаю |
жарто́ўным |
жарто́ўнымі |
М. |
жарто́ўным |
жарто́ўнай |
жарто́ўным |
жарто́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жарто́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жарто́ўны |
жарто́ўная |
жарто́ўнае |
жарто́ўныя |
Р. |
жарто́ўнага |
жарто́ўнай жарто́ўнае |
жарто́ўнага |
жарто́ўных |
Д. |
жарто́ўнаму |
жарто́ўнай |
жарто́ўнаму |
жарто́ўным |
В. |
жарто́ўны (неадуш.) жарто́ўнага (адуш.) |
жарто́ўную |
жарто́ўнае |
жарто́ўныя (неадуш.) жарто́ўных (адуш.) |
Т. |
жарто́ўным |
жарто́ўнай жарто́ўнаю |
жарто́ўным |
жарто́ўнымі |
М. |
жарто́ўным |
жарто́ўнай |
жарто́ўным |
жарто́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жарту́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарту́н |
жартуны |
Р. |
жартуна |
жартуноў |
Д. |
жартуну |
жартунам |
В. |
жартуна |
жартуноў |
Т. |
жартуном |
жартунамі |
М. |
жартуне |
жартунах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жару́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жару́шнік |
жару́шнікі |
Р. |
жару́шніку |
жару́шнікаў |
Д. |
жару́шніку |
жару́шнікам |
В. |
жару́шнік |
жару́шнікі |
Т. |
жару́шнікам |
жару́шнікамі |
М. |
жару́шніку |
жару́шніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
жа́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жа́рцік |
жа́рцікі |
Р. |
жа́рціка |
жа́рцікаў |
Д. |
жа́рціку |
жа́рцікам |
В. |
жа́рцік |
жа́рцікі |
Т. |
жа́рцікам |
жа́рцікамі |
М. |
жа́рціку |
жа́рціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Жа́рцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жа́рцы |
Р. |
Жа́рцаў |
Д. |
Жа́рцам |
В. |
Жа́рцы |
Т. |
Жа́рцамі |
М. |
Жа́рцах |
Жарцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Жарцы́ |
Р. |
Жарцо́ў |
Д. |
Жарца́м |
В. |
Жарцы́ |
Т. |
Жарца́мі |
М. |
Жарца́х |