брыку́нчык
‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
брыку́нчык |
брыку́нчыкі |
Р. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
Д. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыкам |
В. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
Т. |
брыку́нчыкам |
брыку́нчыкамі |
М. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
брыку́нчык
‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
брыку́нчык |
брыку́нчыкі |
Р. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
Д. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыкам |
В. |
брыку́нчыка |
брыку́нчыкаў |
Т. |
брыку́нчыкам |
брыку́нчыкамі |
М. |
брыку́нчыку |
брыку́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
брыку́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
брыку́ха |
брыку́хі |
Р. |
брыку́хі |
брыку́х |
Д. |
брыку́се |
брыку́хам |
В. |
брыку́ху |
брыку́х |
Т. |
брыку́хай брыку́хаю |
брыку́хамі |
М. |
брыку́се |
брыку́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Бры́леўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бры́леўшчына |
Р. |
Бры́леўшчыны |
Д. |
Бры́леўшчыне |
В. |
Бры́леўшчыну |
Т. |
Бры́леўшчынай Бры́леўшчынаю |
М. |
Бры́леўшчыне |
Брылё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Брылё́ва |
Р. |
Брылё́ва |
Д. |
Брылё́ву |
В. |
Брылё́ва |
Т. |
Брылё́вам |
М. |
Брылё́ве |
Брылё́ў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Брылё́ў |
Р. |
Брылё́ва |
Д. |
Брылё́ву |
В. |
Брылё́ў |
Т. |
Брылё́вам |
М. |
Брылё́ве |
Брылё́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Брылё́ўка |
Р. |
Брылё́ўкі |
Д. |
Брылё́ўцы |
В. |
Брылё́ўку |
Т. |
Брылё́ўкай Брылё́ўкаю |
М. |
Брылё́ўцы |