Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

берліё́заўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	берліё́заўскі	берліё́заўская	берліё́заўскае	берліё́заўскія
Р.	берліё́заўскага	берліё́заўскай берліё́заўскае	берліё́заўскага	берліё́заўскіх
Д.	берліё́заўскаму	берліё́заўскай	берліё́заўскаму	берліё́заўскім
В.	берліё́заўскі (неадуш.) берліё́заўскага (адуш.)	берліё́заўскую	берліё́заўскае	берліё́заўскія (неадуш.) берліё́заўскіх (адуш.)
Т.	берліё́заўскім	берліё́заўскай берліё́заўскаю	берліё́заўскім	берліё́заўскімі
М.	берліё́заўскім	берліё́заўскай	берліё́заўскім	берліё́заўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

берлі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Берлі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

берлі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

берлі́нар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: sbm2012.

берлі́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

берлі́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

берлі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	берлі́нскі	берлі́нская	берлі́нскае	берлі́нскія
Р.	берлі́нскага	берлі́нскай берлі́нскае	берлі́нскага	берлі́нскіх
Д.	берлі́нскаму	берлі́нскай	берлі́нскаму	берлі́нскім
В.	берлі́нскі (неадуш.) берлі́нскага (адуш.)	берлі́нскую	берлі́нскае	берлі́нскія (неадуш.) берлі́нскіх (адуш.)
Т.	берлі́нскім	берлі́нскай берлі́нскаю	берлі́нскім	берлі́нскімі
М.	берлі́нскім	берлі́нскай	берлі́нскім	берлі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

бе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бе́рма

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бе́рма	-	-

Іншыя варыянты: бі́рма.

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum