беларусазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
беларусазна́вец |
беларусазна́ўцы |
Р. |
беларусазна́ўца |
беларусазна́ўцаў |
Д. |
беларусазна́ўцу |
беларусазна́ўцам |
В. |
беларусазна́ўца |
беларусазна́ўцаў |
Т. |
беларусазна́ўцам |
беларусазна́ўцамі |
М. |
беларусазна́ўцу |
беларусазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
беларусазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
беларусазна́ўства |
Р. |
беларусазна́ўства |
Д. |
беларусазна́ўству |
В. |
беларусазна́ўства |
Т. |
беларусазна́ўствам |
М. |
беларусазна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
беларусазна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беларусазна́ўчы |
беларусазна́ўчая |
беларусазна́ўчае |
беларусазна́ўчыя |
Р. |
беларусазна́ўчага |
беларусазна́ўчай беларусазна́ўчае |
беларусазна́ўчага |
беларусазна́ўчых |
Д. |
беларусазна́ўчаму |
беларусазна́ўчай |
беларусазна́ўчаму |
беларусазна́ўчым |
В. |
беларусазна́ўчы (неадуш.) беларусазна́ўчага (адуш.) |
беларусазна́ўчую |
беларусазна́ўчае |
беларусазна́ўчыя (неадуш.) беларусазна́ўчых (адуш.) |
Т. |
беларусазна́ўчым |
беларусазна́ўчай беларусазна́ўчаю |
беларусазна́ўчым |
беларусазна́ўчымі |
М. |
беларусазна́ўчым |
беларусазна́ўчай |
беларусазна́ўчым |
беларусазна́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
беларусафі́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
беларусафі́л |
беларусафі́лы |
Р. |
беларусафі́ла |
беларусафі́лаў |
Д. |
беларусафі́лу |
беларусафі́лам |
В. |
беларусафі́ла |
беларусафі́лаў |
Т. |
беларусафі́лам |
беларусафі́ламі |
М. |
беларусафі́ле |
беларусафі́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
беларусафо́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
беларусафо́б |
беларусафо́бы |
Р. |
беларусафо́ба |
беларусафо́баў |
Д. |
беларусафо́бу |
беларусафо́бам |
В. |
беларусафо́ба |
беларусафо́баў |
Т. |
беларусафо́бам |
беларусафо́бамі |
М. |
беларусафо́бе |
беларусафо́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
белару́сачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
белару́сачка |
белару́сачкі |
Р. |
белару́сачкі |
белару́сачак |
Д. |
белару́сачцы |
белару́сачкам |
В. |
белару́сачку |
белару́сачак |
Т. |
белару́сачкай белару́сачкаю |
белару́сачкамі |
М. |
белару́сачцы |
белару́сачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
беларусізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беларусізава́ны |
беларусізава́ная |
беларусізава́нае |
беларусізава́ныя |
Р. |
беларусізава́нага |
беларусізава́най беларусізава́нае |
беларусізава́нага |
беларусізава́ных |
Д. |
беларусізава́наму |
беларусізава́най |
беларусізава́наму |
беларусізава́ным |
В. |
беларусізава́ны (неадуш.) беларусізава́нага (адуш.) |
беларусізава́ную |
беларусізава́нае |
беларусізава́ныя (неадуш.) беларусізава́ных (адуш.) |
Т. |
беларусізава́ным |
беларусізава́най беларусізава́наю |
беларусізава́ным |
беларусізава́нымі |
М. |
беларусізава́ным |
беларусізава́най |
беларусізава́ным |
беларусізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
беларусізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
беларусізава́ны |
беларусізава́ная |
беларусізава́нае |
беларусізава́ныя |
Р. |
беларусізава́нага |
беларусізава́най беларусізава́нае |
беларусізава́нага |
беларусізава́ных |
Д. |
беларусізава́наму |
беларусізава́най |
беларусізава́наму |
беларусізава́ным |
В. |
беларусізава́ны (неадуш.) беларусізава́нага (адуш.) |
беларусізава́ную |
беларусізава́нае |
беларусізава́ныя (неадуш.) беларусізава́ных (адуш.) |
Т. |
беларусізава́ным |
беларусізава́най беларусізава́наю |
беларусізава́ным |
беларусізава́нымі |
М. |
беларусізава́ным |
беларусізава́най |
беларусізава́ным |
беларусізава́ных |
Кароткая форма: беларусізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.