ку́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ку́ты |
ку́тая |
ку́тае |
ку́тыя |
| Р. |
ку́тага |
ку́тай ку́тае |
ку́тага |
ку́тых |
| Д. |
ку́таму |
ку́тай |
ку́таму |
ку́тым |
| В. |
ку́ты (неадуш.) ку́тага (адуш.) |
ку́тую |
ку́тае |
ку́тыя (неадуш.) ку́тых (адуш.) |
| Т. |
ку́тым |
ку́тай ку́таю |
ку́тым |
ку́тымі |
| М. |
ку́тым |
ку́тай |
ку́тым |
ку́тых |
Кароткая форма: ку́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
куты́кула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
куты́кула |
куты́кулы |
| Р. |
куты́кулы |
куты́кул |
| Д. |
куты́куле |
куты́кулам |
| В. |
куты́кулу |
куты́кулы |
| Т. |
куты́кулай куты́кулаю |
куты́куламі |
| М. |
куты́куле |
куты́кулах |
Крыніцы:
piskunou2012.
куты́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куты́руся |
куты́рымся |
| 2-я ас. |
куты́рышся |
куты́рыцеся |
| 3-я ас. |
куты́рыцца |
куты́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
куты́рыўся |
куты́рыліся |
| ж. |
куты́рылася |
| н. |
куты́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куты́рся |
куты́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куты́рачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
куты́рыць
‘набіваць страўнік’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куты́ру |
куты́рым |
| 2-я ас. |
куты́рыш |
куты́рыце |
| 3-я ас. |
куты́рыць |
куты́раць |
| Прошлы час |
| м. |
куты́рыў |
куты́рылі |
| ж. |
куты́рыла |
| н. |
куты́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куты́р |
куты́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куты́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
куфа́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
куфа́йка |
куфа́йкі |
| Р. |
куфа́йкі |
куфа́ек |
| Д. |
куфа́йцы |
куфа́йкам |
| В. |
куфа́йку |
куфа́йкі |
| Т. |
куфа́йкай куфа́йкаю |
куфа́йкамі |
| М. |
куфа́йцы |
куфа́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ку́фар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́фар |
ку́фры |
| Р. |
ку́фра |
ку́фраў |
| Д. |
ку́фру |
ку́фрам |
| В. |
ку́фар |
ку́фры |
| Т. |
ку́фрам |
ку́фрамі |
| М. |
ку́фры |
ку́фрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ку́фель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́фель |
ку́флі |
| Р. |
ку́фля |
ку́фляў |
| Д. |
ку́флю |
ку́флям |
| В. |
ку́фель |
ку́флі |
| Т. |
ку́флем |
ку́флямі |
| М. |
ку́флі |
ку́флях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ку́фельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ку́фельны |
ку́фельная |
ку́фельнае |
ку́фельныя |
| Р. |
ку́фельнага |
ку́фельнай ку́фельнае |
ку́фельнага |
ку́фельных |
| Д. |
ку́фельнаму |
ку́фельнай |
ку́фельнаму |
ку́фельным |
| В. |
ку́фельны (неадуш.) ку́фельнага (адуш.) |
ку́фельную |
ку́фельнае |
ку́фельныя (неадуш.) ку́фельных (адуш.) |
| Т. |
ку́фельным |
ку́фельнай ку́фельнаю |
ку́фельным |
ку́фельнымі |
| М. |
ку́фельным |
ку́фельнай |
ку́фельным |
ку́фельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.