куто́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| куто́ра | куто́ры | |
| куто́ры | куто́р | |
| куто́ры | куто́рам | |
| куто́ру | куто́р | |
| куто́рай куто́раю |
куто́рамі | |
| куто́ры | куто́рах |
Крыніцы:
куто́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| куто́ра | куто́ры | |
| куто́ры | куто́р | |
| куто́ры | куто́рам | |
| куто́ру | куто́р | |
| куто́рай куто́раю |
куто́рамі | |
| куто́ры | куто́рах |
Крыніцы:
куто́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| куто́чак | куто́чкі | |
| куто́чка | куто́чкаў | |
| куто́чку | куто́чкам | |
| куто́чак | куто́чкі | |
| куто́чкам | куто́чкамі | |
| куто́чку | куто́чках |
Крыніцы:
кутро́вы
прыметнік, адносны
| кутро́вы | кутро́вая | кутро́вае | кутро́выя | |
| кутро́вага | кутро́вай кутро́вае |
кутро́вага | кутро́вых | |
| кутро́ваму | кутро́вай | кутро́ваму | кутро́вым | |
| кутро́вы ( кутро́вага ( |
кутро́вую | кутро́вае | кутро́выя ( кутро́вых ( |
|
| кутро́вым | кутро́вай кутро́ваю |
кутро́вым | кутро́вымі | |
| кутро́вым | кутро́вай | кутро́вым | кутро́вых | |
Крыніцы:
кутро́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| кутро́выя | |
| кутро́вых | |
| кутро́вым | |
| кутро́выя | |
| кутро́вымі | |
| кутро́вых |
Крыніцы:
Куту́заў
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, змешанае скланенне
| Куту́заў | Куту́завы | |
| Куту́зава | Куту́завых | |
| Куту́заву | Куту́завым | |
| Куту́зава | Куту́завых | |
| Куту́завым | Куту́завымі | |
| Куту́заве Куту́заву |
Куту́завых |
Куту́заўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Куту́заўка | |
| Куту́заўкі | |
| Куту́заўцы | |
| Куту́заўку | |
| Куту́заўкай Куту́заўкаю |
|
| Куту́заўцы |
куту́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| куту́зка | куту́зкі | |
| куту́зкі | куту́зак | |
| куту́зцы | куту́зкам | |
| куту́зку | куту́зкі | |
| куту́зкай куту́зкаю |
куту́зкамі | |
| куту́зцы | куту́зках |
Крыніцы:
куту́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| куту́м | |
| куту́ма | |
| куту́му | |
| куту́ма | |
| куту́мам | |
| куту́ме |
Крыніцы:
ку́ты
прыметнік, адносны
| ку́ты | ку́тая | ку́тае | ку́тыя | |
| ку́тага | ку́тай ку́тае |
ку́тага | ку́тых | |
| ку́таму | ку́тай | ку́таму | ку́тым | |
| ку́ты ( ку́тага ( |
ку́тую | ку́тае | ку́тыя ( ку́тых ( |
|
| ку́тым | ку́тай ку́таю |
ку́тым | ку́тымі | |
| ку́тым | ку́тай | ку́тым | ку́тых | |
Крыніцы:
Куты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Куты́ | |
| Куто́ў | |
| Кута́м | |
| Куты́ | |
| Кута́мі | |
| Кута́х |