Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

варані́лавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	варані́лавіцкі	варані́лавіцкая	варані́лавіцкае	варані́лавіцкія
Р.	варані́лавіцкага	варані́лавіцкай варані́лавіцкае	варані́лавіцкага	варані́лавіцкіх
Д.	варані́лавіцкаму	варані́лавіцкай	варані́лавіцкаму	варані́лавіцкім
В.	варані́лавіцкі (неадуш.) варані́лавіцкага (адуш.)	варані́лавіцкую	варані́лавіцкае	варані́лавіцкія (неадуш.) варані́лавіцкіх (адуш.)
Т.	варані́лавіцкім	варані́лавіцкай варані́лавіцкаю	варані́лавіцкім	варані́лавіцкімі
М.	варані́лавіцкім	варані́лавіцкай	варані́лавіцкім	варані́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Варані́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вараніно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

варані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

варані́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варанкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вараннё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Варано́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

варано́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Verbum