Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хіратаніса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіратаніса́нне хіратаніса́нні
Р. хіратаніса́ння хіратаніса́нняў
Д. хіратаніса́нню хіратаніса́нням
В. хіратаніса́нне хіратаніса́нні
Т. хіратаніса́ннем хіратаніса́ннямі
М. хіратаніса́нні хіратаніса́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

хіратаніса́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хіратаніса́ны хіратаніса́ная хіратаніса́нае хіратаніса́ныя
Р. хіратаніса́нага хіратаніса́най
хіратаніса́нае		 хіратаніса́нага хіратаніса́ных
Д. хіратаніса́наму хіратаніса́най хіратаніса́наму хіратаніса́ным
В. хіратаніса́ны (неадуш.)
хіратаніса́нага (адуш.)		 хіратаніса́ную хіратаніса́нае хіратаніса́ныя (неадуш.)
хіратаніса́ных (адуш.)
Т. хіратаніса́ным хіратаніса́най
хіратаніса́наю		 хіратаніса́ным хіратаніса́нымі
М. хіратаніса́ным хіратаніса́най хіратаніса́ным хіратаніса́ных

Крыніцы: piskunou2012.

хіратаніса́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіратаніса́юся хіратаніса́емся
2-я ас. хіратаніса́ешся хіратаніса́ецеся
3-я ас. хіратаніса́ецца хіратаніса́юцца
Прошлы час
м. хіратаніса́ўся хіратаніса́ліся
ж. хіратаніса́лася
н. хіратаніса́лася
Загадны лад
2-я ас. хіратаніса́йся хіратаніса́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіратаніса́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

хіратаніса́ць

‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіратаніса́ю хіратаніса́ем
2-я ас. хіратаніса́еш хіратаніса́еце
3-я ас. хіратаніса́е хіратаніса́юць
Прошлы час
м. хіратаніса́ў хіратаніса́лі
ж. хіратаніса́ла
н. хіратаніса́ла
Загадны лад
2-я ас. хіратаніса́й хіратаніса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіратаніса́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

хірля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хірля́вы хірля́вая хірля́вае хірля́выя
Р. хірля́вага хірля́вай
хірля́вае		 хірля́вага хірля́вых
Д. хірля́ваму хірля́вай хірля́ваму хірля́вым
В. хірля́вы (неадуш.)
хірля́вага (адуш.)		 хірля́вую хірля́вае хірля́выя (неадуш.)
хірля́вых (адуш.)
Т. хірля́вым хірля́вай
хірля́ваю		 хірля́вым хірля́вымі
М. хірля́вым хірля́вай хірля́вым хірля́вых

Крыніцы: piskunou2012.

хіро́лаг

‘хірамант’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіро́лаг хіро́лагі
Р. хіро́лага хіро́лагаў
Д. хіро́лагу хіро́лагам
В. хіро́лага хіро́лагаў
Т. хіро́лагам хіро́лагамі
М. хіро́лагу хіро́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

хіро́т

‘паўзун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіро́т хіро́ты
Р. хіро́та хіро́таў
Д. хіро́ту хіро́там
В. хіро́та хіро́таў
Т. хіро́там хіро́тамі
М. хіро́це хіро́тах

Крыніцы: piskunou2012.

хіру́рг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіру́рг хіру́ргі
Р. хіру́рга хіру́ргаў
Д. хіру́ргу хіру́ргам
В. хіру́рга хіру́ргаў
Т. хіру́ргам хіру́ргамі
М. хіру́ргу хіру́ргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хірургі́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хірургі́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

хірургі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хірургі́чны хірургі́чная хірургі́чнае хірургі́чныя
Р. хірургі́чнага хірургі́чнай
хірургі́чнае		 хірургі́чнага хірургі́чных
Д. хірургі́чнаму хірургі́чнай хірургі́чнаму хірургі́чным
В. хірургі́чны (неадуш.)
хірургі́чнага (адуш.)		 хірургі́чную хірургі́чнае хірургі́чныя (неадуш.)
хірургі́чных (адуш.)
Т. хірургі́чным хірургі́чнай
хірургі́чнаю		 хірургі́чным хірургі́чнымі
М. хірургі́чным хірургі́чнай хірургі́чным хірургі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.