прадзяўба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадзяўба́ны |
прадзяўба́ная |
прадзяўба́нае |
прадзяўба́ныя |
| Р. |
прадзяўба́нага |
прадзяўба́най
прадзяўба́нае |
прадзяўба́нага |
прадзяўба́ных |
| Д. |
прадзяўба́наму |
прадзяўба́най |
прадзяўба́наму |
прадзяўба́ным |
| В. |
прадзяўба́ны (неадуш.)
прадзяўба́нага (адуш.) |
прадзяўба́ную |
прадзяўба́нае |
прадзяўба́ныя (неадуш.)
прадзяўба́ных (адуш.) |
| Т. |
прадзяўба́ным |
прадзяўба́най
прадзяўба́наю |
прадзяўба́ным |
прадзяўба́нымі |
| М. |
прадзяўба́ным |
прадзяўба́най |
прадзяўба́ным |
прадзяўба́ных |
Кароткая форма: прадзяўба́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прадзяўба́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзяўба́ю |
прадзяўба́ем |
| 2-я ас. |
прадзяўба́еш |
прадзяўба́еце |
| 3-я ас. |
прадзяўба́е |
прадзяўба́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прадзяўба́ў |
прадзяўба́лі |
| ж. |
прадзяўба́ла |
| н. |
прадзяўба́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прадзяўба́й |
прадзяўба́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прадзяўба́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прадзяўбці́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзяўбу́ |
прадзяўбё́м |
| 2-я ас. |
прадзяўбе́ш |
прадзеўбяце́ |
| 3-я ас. |
прадзяўбе́ |
прадзяўбу́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прадзё́ўб |
прадзяўблі́ |
| ж. |
прадзяўбла́ |
| н. |
прадзяўбло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прадзяўбі́ |
прадзяўбі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прадзё́ўбшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прадзяўбці́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прадзяўбе́цца |
прадзяўбу́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прадзё́ўбся |
прадзяўблі́ся |
| ж. |
прадзяўбла́ся |
| н. |
прадзяўбло́ся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прадзё́ўбшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прадзя́ўкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прадзя́ўкаю |
прадзя́ўкаем |
| 2-я ас. |
прадзя́ўкаеш |
прадзя́ўкаеце |
| 3-я ас. |
прадзя́ўкае |
прадзя́ўкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прадзя́ўкаў |
прадзя́ўкалі |
| ж. |
прадзя́ўкала |
| н. |
прадзя́ўкала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прадзя́ўкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прадказа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прадказа́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадказа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прадказа́льнасць |
| Р. |
прадказа́льнасці |
| Д. |
прадказа́льнасці |
| В. |
прадказа́льнасць |
| Т. |
прадказа́льнасцю |
| М. |
прадказа́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прадказа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадказа́льнік |
прадказа́льнікі |
| Р. |
прадказа́льніка |
прадказа́льнікаў |
| Д. |
прадказа́льніку |
прадказа́льнікам |
| В. |
прадказа́льніка |
прадказа́льнікаў |
| Т. |
прадказа́льнікам |
прадказа́льнікамі |
| М. |
прадказа́льніку |
прадказа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прадказа́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадказа́льніца |
прадказа́льніцы |
| Р. |
прадказа́льніцы |
прадказа́льніц |
| Д. |
прадказа́льніцы |
прадказа́льніцам |
| В. |
прадказа́льніцу |
прадказа́льніц |
| Т. |
прадказа́льніцай
прадказа́льніцаю |
прадказа́льніцамі |
| М. |
прадказа́льніцы |
прадказа́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.