Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

курасле́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. курасле́п
Р. курасле́пу
Д. курасле́пу
В. курасле́п
Т. курасле́пам
М. курасле́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курасле́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курасле́пны курасле́пная курасле́пнае курасле́пныя
Р. курасле́пнага курасле́пнай
курасле́пнае		 курасле́пнага курасле́пных
Д. курасле́пнаму курасле́пнай курасле́пнаму курасле́пным
В. курасле́пны
курасле́пнага		 курасле́пную курасле́пнае курасле́пныя
курасле́пных
Т. курасле́пным курасле́пнай
курасле́пнаю		 курасле́пным курасле́пнымі
М. курасле́пным курасле́пнай курасле́пным курасле́пных

Крыніцы: tsblm1996.

курасо́ўшчынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курасо́ўшчынскі курасо́ўшчынская курасо́ўшчынскае курасо́ўшчынскія
Р. курасо́ўшчынскага курасо́ўшчынскай
курасо́ўшчынскае		 курасо́ўшчынскага курасо́ўшчынскіх
Д. курасо́ўшчынскаму курасо́ўшчынскай курасо́ўшчынскаму курасо́ўшчынскім
В. курасо́ўшчынскі (неадуш.)
курасо́ўшчынскага (адуш.)		 курасо́ўшчынскую курасо́ўшчынскае курасо́ўшчынскія (неадуш.)
курасо́ўшчынскіх (адуш.)
Т. курасо́ўшчынскім курасо́ўшчынскай
курасо́ўшчынскаю		 курасо́ўшчынскім курасо́ўшчынскімі
М. курасо́ўшчынскім курасо́ўшчынскай курасо́ўшчынскім курасо́ўшчынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

кура́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тар кура́тары
Р. кура́тара кура́тараў
Д. кура́тару кура́тарам
В. кура́тара кура́тараў
Т. кура́тарам кура́тарамі
М. кура́тару кура́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кура́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тарка кура́таркі
Р. кура́таркі кура́тарак
Д. кура́тарцы кура́таркам
В. кура́тарку кура́тарак
Т. кура́таркай
кура́таркаю		 кура́таркамі
М. кура́тарцы кура́тарках

Крыніцы: piskunou2012.

кура́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кура́тарскі кура́тарская кура́тарскае кура́тарскія
Р. кура́тарскага кура́тарскай
кура́тарскае		 кура́тарскага кура́тарскіх
Д. кура́тарскаму кура́тарскай кура́тарскаму кура́тарскім
В. кура́тарскі (неадуш.)
кура́тарскага (адуш.)		 кура́тарскую кура́тарскае кура́тарскія (неадуш.)
кура́тарскіх (адуш.)
Т. кура́тарскім кура́тарскай
кура́тарскаю		 кура́тарскім кура́тарскімі
М. кура́тарскім кура́тарскай кура́тарскім кура́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кура́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кура́тарства
Р. кура́тарства
Д. кура́тарству
В. кура́тарства
Т. кура́тарствам
М. кура́тарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кура́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тнік кура́тнікі
Р. кура́тніка кура́тнікаў
Д. кура́тніку кура́тнікам
В. кура́тнік кура́тнікі
Т. кура́тнікам кура́тнікамі
М. кура́тніку кура́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кура́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тніца кура́тніцы
Р. кура́тніцы кура́тніц
Д. кура́тніцы кура́тніцам
В. кура́тніцу кура́тніц
Т. кура́тніцай
кура́тніцаю		 кура́тніцамі
М. кура́тніцы кура́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кура́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кура́ўка кура́ўкі
Р. кура́ўкі кура́вак
Д. кура́ўцы кура́ўкам
В. кура́ўку кура́ўкі
Т. кура́ўкай
кура́ўкаю		 кура́ўкамі
М. кура́ўцы кура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.