Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

беспадзе́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспадзе́йны	беспадзе́йная	беспадзе́йнае	беспадзе́йныя
Р.	беспадзе́йнага	беспадзе́йнай беспадзе́йнае	беспадзе́йнага	беспадзе́йных
Д.	беспадзе́йнаму	беспадзе́йнай	беспадзе́йнаму	беспадзе́йным
В.	беспадзе́йны (неадуш.) беспадзе́йнага (адуш.)	беспадзе́йную	беспадзе́йнае	беспадзе́йныя (неадуш.) беспадзе́йных (адуш.)
Т.	беспадзе́йным	беспадзе́йнай беспадзе́йнаю	беспадзе́йным	беспадзе́йнымі
М.	беспадзе́йным	беспадзе́йнай	беспадзе́йным	беспадзе́йных

Крыніцы: piskunou2012.

беспадзе́льна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
беспадзе́льна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспадзе́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспадзе́льны	беспадзе́льная	беспадзе́льнае	беспадзе́льныя
Р.	беспадзе́льнага	беспадзе́льнай беспадзе́льнае	беспадзе́льнага	беспадзе́льных
Д.	беспадзе́льнаму	беспадзе́льнай	беспадзе́льнаму	беспадзе́льным
В.	беспадзе́льны (неадуш.) беспадзе́льнага (адуш.)	беспадзе́льную	беспадзе́льнае	беспадзе́льныя (неадуш.) беспадзе́льных (адуш.)
Т.	беспадзе́льным	беспадзе́льнай беспадзе́льнаю	беспадзе́льным	беспадзе́льнымі
М.	беспадзе́льным	беспадзе́льнай	беспадзе́льным	беспадзе́льных

Крыніцы: piskunou2012.

беспадкла́дачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспадкла́дачны	беспадкла́дачная	беспадкла́дачнае	беспадкла́дачныя
Р.	беспадкла́дачнага	беспадкла́дачнай беспадкла́дачнае	беспадкла́дачнага	беспадкла́дачных
Д.	беспадкла́дачнаму	беспадкла́дачнай	беспадкла́дачнаму	беспадкла́дачным
В.	беспадкла́дачны (неадуш.) беспадкла́дачнага (адуш.)	беспадкла́дачную	беспадкла́дачнае	беспадкла́дачныя (неадуш.) беспадкла́дачных (адуш.)
Т.	беспадкла́дачным	беспадкла́дачнай беспадкла́дачнаю	беспадкла́дачным	беспадкла́дачнымі
М.	беспадкла́дачным	беспадкла́дачнай	беспадкла́дачным	беспадкла́дачных

Крыніцы: piskunou2012.

беспадма́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспадма́нна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беспадма́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

беспадма́нны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспадма́нны	беспадма́нная	беспадма́ннае	беспадма́нныя
Р.	беспадма́ннага	беспадма́ннай беспадма́ннае	беспадма́ннага	беспадма́нных
Д.	беспадма́ннаму	беспадма́ннай	беспадма́ннаму	беспадма́нным
В.	беспадма́нны (неадуш.) беспадма́ннага (адуш.)	беспадма́нную	беспадма́ннае	беспадма́нныя (неадуш.) беспадма́нных (адуш.)
Т.	беспадма́нным	беспадма́ннай беспадма́ннаю	беспадма́нным	беспадма́ннымі
М.	беспадма́нным	беспадма́ннай	беспадма́нным	беспадма́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспадста́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
беспадста́ўна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

беспадста́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

беспадста́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беспадста́ўны	беспадста́ўная	беспадста́ўнае	беспадста́ўныя
Р.	беспадста́ўнага	беспадста́ўнай беспадста́ўнае	беспадста́ўнага	беспадста́ўных
Д.	беспадста́ўнаму	беспадста́ўнай	беспадста́ўнаму	беспадста́ўным
В.	беспадста́ўны (неадуш.) беспадста́ўнага (адуш.)	беспадста́ўную	беспадста́ўнае	беспадста́ўныя (неадуш.) беспадста́ўных (адуш.)
Т.	беспадста́ўным	беспадста́ўнай беспадста́ўнаю	беспадста́ўным	беспадста́ўнымі
М.	беспадста́ўным	беспадста́ўнай	беспадста́ўным	беспадста́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum