прыйду́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыйду́чы |
прыйду́чая |
прыйду́чае |
прыйду́чыя |
| Р. |
прыйду́чага |
прыйду́чай прыйду́чае |
прыйду́чага |
прыйду́чых |
| Д. |
прыйду́чаму |
прыйду́чай |
прыйду́чаму |
прыйду́чым |
| В. |
прыйду́чы (неадуш.) прыйду́чага (адуш.) |
прыйду́чую |
прыйду́чае |
прыйду́чыя (неадуш.) прыйду́чых (адуш.) |
| Т. |
прыйду́чым |
прыйду́чай прыйду́чаю |
прыйду́чым |
прыйду́чымі |
| М. |
прыйду́чым |
прыйду́чай |
прыйду́чым |
прыйду́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыймава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыймава́нне |
| Р. |
прыймава́ння |
| Д. |
прыймава́нню |
| В. |
прыймава́нне |
| Т. |
прыймава́ннем |
| М. |
прыймава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыймава́ць
‘прымаць, пераймаць што-небудзь (прыймаваць новую веру)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыйму́ю |
прыйму́ем |
| 2-я ас. |
прыйму́еш |
прыйму́еце |
| 3-я ас. |
прыйму́е |
прыйму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыймава́ў |
прыймава́лі |
| ж. |
прыймава́ла |
| н. |
прыймава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыйму́й |
прыйму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыйму́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыйма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыйма́ны |
прыйма́ная |
прыйма́нае |
прыйма́ныя |
| Р. |
прыйма́нага |
прыйма́най прыйма́нае |
прыйма́нага |
прыйма́ных |
| Д. |
прыйма́наму |
прыйма́най |
прыйма́наму |
прыйма́ным |
| В. |
прыйма́ны (неадуш.) прыйма́нага (адуш.) |
прыйма́ную |
прыйма́нае |
прыйма́ныя (неадуш.) прыйма́ных (адуш.) |
| Т. |
прыйма́ным |
прыйма́най прыйма́наю |
прыйма́ным |
прыйма́нымі |
| М. |
прыйма́ным |
прыйма́най |
прыйма́ным |
прыйма́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́йміч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́йміч |
пры́ймічы |
| Р. |
пры́йміча |
пры́ймічаў |
| Д. |
пры́ймічу |
пры́ймічам |
| В. |
пры́йміча |
пры́ймічаў |
| Т. |
пры́ймічам |
пры́ймічамі |
| М. |
пры́ймічу |
пры́ймічах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыймо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыймо́вы |
прыймо́вая |
прыймо́вае |
прыймо́выя |
| Р. |
прыймо́вага |
прыймо́вай прыймо́вае |
прыймо́вага |
прыймо́вых |
| Д. |
прыймо́ваму |
прыймо́вай |
прыймо́ваму |
прыймо́вым |
| В. |
прыймо́вы (неадуш.) прыймо́вага (адуш.) |
прыймо́вую |
прыймо́вае |
прыймо́выя (неадуш.) прыймо́вых (адуш.) |
| Т. |
прыймо́вым |
прыймо́вай прыймо́ваю |
прыймо́вым |
прыймо́вымі |
| М. |
прыймо́вым |
прыймо́вай |
прыймо́вым |
прыймо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пры́йсце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пры́йсце |
| Р. |
пры́йсця |
| Д. |
пры́йсцю |
| В. |
пры́йсце |
| Т. |
пры́йсцем |
| М. |
пры́йсці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.