Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

грэнла́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грэнла́ндка грэнла́ндкі
Р. грэнла́ндкі грэнла́ндак
Д. грэнла́ндцы грэнла́ндкам
В. грэнла́ндку грэнла́ндак
Т. грэнла́ндкай
грэнла́ндкаю
грэнла́ндкамі
М. грэнла́ндцы грэнла́ндках

Крыніцы: piskunou2012.

грэнла́ндскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэнла́ндскі грэнла́ндская грэнла́ндскае грэнла́ндскія
Р. грэнла́ндскага грэнла́ндскай
грэнла́ндскае
грэнла́ндскага грэнла́ндскіх
Д. грэнла́ндскаму грэнла́ндскай грэнла́ндскаму грэнла́ндскім
В. грэнла́ндскі (неадуш.)
грэнла́ндскага (адуш.)
грэнла́ндскую грэнла́ндскае грэнла́ндскія (неадуш.)
грэнла́ндскіх (адуш.)
Т. грэнла́ндскім грэнла́ндскай
грэнла́ндскаю
грэнла́ндскім грэнла́ндскімі
М. грэнла́ндскім грэнла́ндскай грэнла́ндскім грэнла́ндскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Грэнла́ндыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Грэнла́ндыя
Р. Грэнла́ндыі
Д. Грэнла́ндыі
В. Грэнла́ндыю
Т. Грэнла́ндыяй
Грэнла́ндыяю
М. Грэнла́ндыі

грэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. грэ́нне
Р. грэ́ння
Д. грэ́нню
В. грэ́нне
Т. грэ́ннем
М. грэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

грэно́бльскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэно́бльскі грэно́бльская грэно́бльскае грэно́бльскія
Р. грэно́бльскага грэно́бльскай
грэно́бльскае
грэно́бльскага грэно́бльскіх
Д. грэно́бльскаму грэно́бльскай грэно́бльскаму грэно́бльскім
В. грэно́бльскі (неадуш.)
грэно́бльскага (адуш.)
грэно́бльскую грэно́бльскае грэно́бльскія (неадуш.)
грэно́бльскіх (адуш.)
Т. грэно́бльскім грэно́бльскай
грэно́бльскаю
грэно́бльскім грэно́бльскімі
М. грэно́бльскім грэно́бльскай грэно́бльскім грэно́бльскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. грэ́ну грэ́нем
2-я ас. грэ́неш грэ́неце
3-я ас. грэ́не грэ́нуць
Прошлы час
м. грэ́нуў грэ́нулі
ж. грэ́нула
н. грэ́нула
Загадны лад
2-я ас. грэ́нь грэ́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час грэ́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Грэ́ск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Грэ́ск
Р. Грэ́ска
Д. Грэ́ску
В. Грэ́ск
Т. Грэ́скам
М. Грэ́ску

грэ́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́скі грэ́ская грэ́скае грэ́скія
Р. грэ́скага грэ́скай
грэ́скае
грэ́скага грэ́скіх
Д. грэ́скаму грэ́скай грэ́скаму грэ́скім
В. грэ́скі (неадуш.)
грэ́скага (адуш.)
грэ́скую грэ́скае грэ́скія (неадуш.)
грэ́скіх (адуш.)
Т. грэ́скім грэ́скай
грэ́скаю
грэ́скім грэ́скімі
М. грэ́скім грэ́скай грэ́скім грэ́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Грэ́та

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Грэ́та Грэ́ты
Р. Грэ́ты Грэ́т
Д. Грэ́це Грэ́там
В. Грэ́ту Грэ́т
Т. Грэ́тай
Грэ́таю
Грэ́тамі
М. Грэ́це Грэ́тах

грэ́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ты грэ́тая грэ́тае грэ́тыя
Р. грэ́тага грэ́тай
грэ́тае
грэ́тага грэ́тых
Д. грэ́таму грэ́тай грэ́таму грэ́тым
В. грэ́ты (неадуш.)
грэ́тага (адуш.)
грэ́тую грэ́тае грэ́тыя (неадуш.)
грэ́тых (адуш.)
Т. грэ́тым грэ́тай
грэ́таю
грэ́тым грэ́тымі
М. грэ́тым грэ́тай грэ́тым грэ́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.