флары́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
флары́стка |
флары́сткі |
Р. |
флары́сткі |
флары́стак |
Д. |
флары́стцы |
флары́сткам |
В. |
флары́стку |
флары́стак |
Т. |
флары́сткай флары́сткаю |
флары́сткамі |
М. |
флары́стцы |
флары́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
флары́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
флары́стыка |
Р. |
флары́стыкі |
Д. |
флары́стыцы |
В. |
флары́стыку |
Т. |
флары́стыкай флары́стыкаю |
М. |
флары́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фларысты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
фларысты́чна |
- |
- |
фларысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фларысты́чны |
фларысты́чная |
фларысты́чнае |
фларысты́чныя |
Р. |
фларысты́чнага |
фларысты́чнай фларысты́чнае |
фларысты́чнага |
фларысты́чных |
Д. |
фларысты́чнаму |
фларысты́чнай |
фларысты́чнаму |
фларысты́чным |
В. |
фларысты́чны (неадуш.) фларысты́чнага (адуш.) |
фларысты́чную |
фларысты́чнае |
фларысты́чныя (неадуш.) фларысты́чных (адуш.) |
Т. |
фларысты́чным |
фларысты́чнай фларысты́чнаю |
фларысты́чным |
фларысты́чнымі |
М. |
фларысты́чным |
фларысты́чнай |
фларысты́чным |
фларысты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фларэнты́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фларэнты́ец |
фларэнты́йцы |
Р. |
фларэнты́йца |
фларэнты́йцаў |
Д. |
фларэнты́йцу |
фларэнты́йцам |
В. |
фларэнты́йца |
фларэнты́йцаў |
Т. |
фларэнты́йцам |
фларэнты́йцамі |
М. |
фларэнты́йцу |
фларэнты́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
фларэнты́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фларэнты́йка |
фларэнты́йкі |
Р. |
фларэнты́йкі |
фларэнты́ек |
Д. |
фларэнты́йцы |
фларэнты́йкам |
В. |
фларэнты́йку |
фларэнты́ек |
Т. |
фларэнты́йкай фларэнты́йкаю |
фларэнты́йкамі |
М. |
фларэнты́йцы |
фларэнты́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
фларэнты́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фларэнты́йскі |
фларэнты́йская |
фларэнты́йскае |
фларэнты́йскія |
Р. |
фларэнты́йскага |
фларэнты́йскай фларэнты́йскае |
фларэнты́йскага |
фларэнты́йскіх |
Д. |
фларэнты́йскаму |
фларэнты́йскай |
фларэнты́йскаму |
фларэнты́йскім |
В. |
фларэнты́йскі (неадуш.) фларэнты́йскага (адуш.) |
фларэнты́йскую |
фларэнты́йскае |
фларэнты́йскія (неадуш.) фларэнты́йскіх (адуш.) |
Т. |
фларэнты́йскім |
фларэнты́йскай фларэнты́йскаю |
фларэнты́йскім |
фларэнты́йскімі |
М. |
фларэнты́йскім |
фларэнты́йскай |
фларэнты́йскім |
фларэнты́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
фларэнці́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фларэнці́йка |
фларэнці́йкі |
Р. |
фларэнці́йкі |
фларэнці́ек |
Д. |
фларэнці́йцы |
фларэнці́йкам |
В. |
фларэнці́йку |
фларэнці́ек |
Т. |
фларэнці́йкай фларэнці́йкаю |
фларэнці́йкамі |
М. |
фларэнці́йцы |
фларэнці́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Фларэ́нцыя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Фларэ́нцыя |
Р. |
Фларэ́нцыі |
Д. |
Фларэ́нцыі |
В. |
Фларэ́нцыю |
Т. |
Фларэ́нцыяй Фларэ́нцыяю |
М. |
Фларэ́нцыі |