журбо́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
журбо́тна |
журбо́тней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
журбо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
журбо́тнасць |
Р. |
журбо́тнасці |
Д. |
журбо́тнасці |
В. |
журбо́тнасць |
Т. |
журбо́тнасцю |
М. |
журбо́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
журбо́тнець
‘станавіцца журботным’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
журбо́тнею |
журбо́тнеем |
2-я ас. |
журбо́тнееш |
журбо́тнееце |
3-я ас. |
журбо́тнее |
журбо́тнеюць |
Прошлы час |
м. |
журбо́тнеў |
журбо́тнелі |
ж. |
журбо́тнела |
н. |
журбо́тнела |
Загадны лад |
2-я ас. |
журбо́тней |
журбо́тнейце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
журбо́тнеючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
журбо́тнік |
журбо́тнікі |
Р. |
журбо́тніка |
журбо́тнікаў |
Д. |
журбо́тніку |
журбо́тнікам |
В. |
журбо́тніка |
журбо́тнікаў |
Т. |
журбо́тнікам |
журбо́тнікамі |
М. |
журбо́тніку |
журбо́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
журбо́тніца |
журбо́тніцы |
Р. |
журбо́тніцы |
журбо́тніц |
Д. |
журбо́тніцы |
журбо́тніцам |
В. |
журбо́тніцу |
журбо́тніц |
Т. |
журбо́тніцай журбо́тніцаю |
журбо́тніцамі |
М. |
журбо́тніцы |
журбо́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
журбо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
журбо́тны |
журбо́тная |
журбо́тнае |
журбо́тныя |
Р. |
журбо́тнага |
журбо́тнай журбо́тнае |
журбо́тнага |
журбо́тных |
Д. |
журбо́тнаму |
журбо́тнай |
журбо́тнаму |
журбо́тным |
В. |
журбо́тны (неадуш.) журбо́тнага (адуш.) |
журбо́тную |
журбо́тнае |
журбо́тныя (неадуш.) журбо́тных (адуш.) |
Т. |
журбо́тным |
журбо́тнай журбо́тнаю |
журбо́тным |
журбо́тнымі |
М. |
журбо́тным |
журбо́тнай |
журбо́тным |
журбо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
журбо́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
журбо́чуся |
журбо́цімся |
2-я ас. |
журбо́цішся |
журбо́ціцеся |
3-я ас. |
журбо́ціцца |
журбо́цяцца |
Прошлы час |
м. |
журбо́ціўся |
журбо́ціліся |
ж. |
журбо́цілася |
н. |
журбо́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
журбо́цься |
журбо́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
журбо́цячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.