Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

безбаро́ды

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбаро́ды безбаро́дая безбаро́дае безбаро́дыя
Р. безбаро́дага безбаро́дай
безбаро́дае
безбаро́дага безбаро́дых
Д. безбаро́даму безбаро́дай безбаро́даму безбаро́дым
В. безбаро́ды (неадуш.)
безбаро́дага (адуш.)
безбаро́дую безбаро́дае безбаро́дыя (неадуш.)
безбаро́дых (адуш.)
Т. безбаро́дым безбаро́дай
безбаро́даю
безбаро́дым безбаро́дымі
М. безбаро́дым безбаро́дай безбаро́дым безбаро́дых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

безбаро́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
безбаро́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

безбаро́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. безбаро́ннасць
Р. безбаро́ннасці
Д. безбаро́ннасці
В. безбаро́ннасць
Т. безбаро́ннасцю
М. безбаро́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

безбаро́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбаро́нны безбаро́нная безбаро́ннае безбаро́нныя
Р. безбаро́ннага безбаро́ннай
безбаро́ннае
безбаро́ннага безбаро́нных
Д. безбаро́ннаму безбаро́ннай безбаро́ннаму безбаро́нным
В. безбаро́нны (неадуш.)
безбаро́ннага (адуш.)
безбаро́нную безбаро́ннае безбаро́нныя (неадуш.)
безбаро́нных (адуш.)
Т. безбаро́нным безбаро́ннай
безбаро́ннаю
безбаро́нным безбаро́ннымі
М. безбаро́нным безбаро́ннай безбаро́нным безбаро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

безбацько́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. безбацько́ўства
Р. безбацько́ўства
Д. безбацько́ўству
В. безбацько́ўства
Т. безбацько́ўствам
М. безбацько́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

безбацько́ўшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. безбацько́ўшчына
Р. безбацько́ўшчыны
Д. безбацько́ўшчыне
В. безбацько́ўшчыну
Т. безбацько́ўшчынай
безбацько́ўшчынаю
М. безбацько́ўшчыне

Крыніцы: piskunou2012.

безбаязлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
безбаязлі́ва безбаязлі́вей -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

безбаязлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбаязлі́вы безбаязлі́вая безбаязлі́вае безбаязлі́выя
Р. безбаязлі́вага безбаязлі́вай
безбаязлі́вае
безбаязлі́вага безбаязлі́вых
Д. безбаязлі́ваму безбаязлі́вай безбаязлі́ваму безбаязлі́вым
В. безбаязлі́вы (неадуш.)
безбаязлі́вага (адуш.)
безбаязлі́вую безбаязлі́вае безбаязлі́выя (неадуш.)
безбаязлі́вых (адуш.)
Т. безбаязлі́вым безбаязлі́вай
безбаязлі́ваю
безбаязлі́вым безбаязлі́вымі
М. безбаязлі́вым безбаязлі́вай безбаязлі́вым безбаязлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

безбая́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
безбая́зна - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

безбая́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. безбая́знасць
Р. безбая́знасці
Д. безбая́знасці
В. безбая́знасць
Т. безбая́знасцю
М. безбая́знасці

Крыніцы: piskunou2012.