Ку́леўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ку́леўцы | |
| Ку́леўцаў | |
| Ку́леўцам | |
| Ку́леўцы | |
| Ку́леўцамі | |
| Ку́леўцах |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніКу́леўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ку́леўшчына | |
| Ку́леўшчыны | |
| Ку́леўшчыне | |
| Ку́леўшчыну | |
| Ку́леўшчынай Ку́леўшчынаю |
|
| Ку́леўшчыне |
куле́ць
выклічнік
Крыніцы:
ку́лечка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́лечка | ку́лечкі | |
| ку́лечкі | ку́лечак | |
| ку́лечцы | ку́лечкам | |
| ку́лечку | ку́лечкі | |
| ку́лечкай ку́лечкаю |
ку́лечкамі | |
| ку́лечцы | ку́лечках |
Крыніцы:
куле́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| куле́ш | |
| куляшу́ | |
| куляшу́ | |
| куле́ш | |
| куляшо́м | |
| куляшы́ |
Крыніцы:
куле́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| куле́шнік | куле́шнікі | |
| куле́шніка | куле́шнікаў | |
| куле́шніку | куле́шнікам | |
| куле́шніка | куле́шнікаў | |
| куле́шнікам | куле́шнікамі | |
| куле́шніку | куле́шніках |
Крыніцы:
куле́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| куле́шніца | куле́шніцы | |
| куле́шніцы | куле́шніц | |
| куле́шніцы | куле́шніцам | |
| куле́шніцу | куле́шніц | |
| куле́шніцай куле́шніцаю |
куле́шніцамі | |
| куле́шніцы | куле́шніцах |
Крыніцы:
куле́шык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| куле́шык | куле́шыкі | |
| куле́шыку | куле́шыкаў | |
| куле́шыку | куле́шыкам | |
| куле́шык | куле́шыкі | |
| куле́шыкам | куле́шыкамі | |
| куле́шыку | куле́шыках |
Крыніцы:
кулё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кулё́к | кулькі́ | |
| кулька́ | кулько́ў | |
| кульку́ | кулька́м | |
| кулё́к | кулькі́ | |
| кулько́м | кулька́мі | |
| кульку́ | кулька́х |
Крыніцы:
кулё́м
прыслоўе, утворана ад назоўніка
| кулё́м | - | - |
Крыніцы: