Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прызё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прызё́рка прызё́ркі
Р. прызё́ркі прызё́рак
Д. прызё́рцы прызё́ркам
В. прызё́рку прызё́рак
Т. прызё́ркай
прызё́ркаю
прызё́ркамі
М. прызё́рцы прызё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прызё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызё́рскі прызё́рская прызё́рскае прызё́рскія
Р. прызё́рскага прызё́рскай
прызё́рскае
прызё́рскага прызё́рскіх
Д. прызё́рскаму прызё́рскай прызё́рскаму прызё́рскім
В. прызё́рскі
прызё́рскага
прызё́рскую прызё́рскае прызё́рскія
Т. прызё́рскім прызё́рскай
прызё́рскаю
прызё́рскім прызё́рскімі
М. прызё́рскім прызё́рскай прызё́рскім прызё́рскіх

Крыніцы: tsblm1996.

прызіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прызіра́юся прызіра́емся
2-я ас. прызіра́ешся прызіра́ецеся
3-я ас. прызіра́ецца прызіра́юцца
Прошлы час
м. прызіра́ўся прызіра́ліся
ж. прызіра́лася
н. прызіра́лася
Загадны лад
2-я ас. прызіра́йся прызіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прызіра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

пры́зма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́зма пры́змы
Р. пры́змы пры́змаў
Д. пры́зме пры́змам
В. пры́зму пры́змы
Т. пры́змай
пры́змаю
пры́змамі
М. пры́зме пры́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пры́змавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́змавы пры́змавая пры́змавае пры́змавыя
Р. пры́змавага пры́змавай
пры́змавае
пры́змавага пры́змавых
Д. пры́змаваму пры́змавай пры́змаваму пры́змавым
В. пры́змавы (неадуш.)
пры́змавага (адуш.)
пры́змавую пры́змавае пры́змавыя (неадуш.)
пры́змавых (адуш.)
Т. пры́змавым пры́змавай
пры́змаваю
пры́змавым пры́змавымі
М. пры́змавым пры́змавай пры́змавым пры́змавых

Крыніцы: piskunou2012.

прызмато́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прызмато́ід прызмато́іды
Р. прызмато́іда прызмато́ідаў
Д. прызмато́іду прызмато́ідам
В. прызмато́ід прызмато́іды
Т. прызмато́ідам прызмато́ідамі
М. прызмато́ідзе прызмато́ідах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прызматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызматы́чны прызматы́чная прызматы́чнае прызматы́чныя
Р. прызматы́чнага прызматы́чнай
прызматы́чнае
прызматы́чнага прызматы́чных
Д. прызматы́чнаму прызматы́чнай прызматы́чнаму прызматы́чным
В. прызматы́чны (неадуш.)
прызматы́чнага (адуш.)
прызматы́чную прызматы́чнае прызматы́чныя (неадуш.)
прызматы́чных (адуш.)
Т. прызматы́чным прызматы́чнай
прызматы́чнаю
прызматы́чным прызматы́чнымі
М. прызматы́чным прызматы́чнай прызматы́чным прызматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пры́змачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́змачка пры́змачкі
Р. пры́змачкі пры́змачак
Д. пры́змачцы пры́змачкам
В. пры́змачку пры́змачкі
Т. пры́змачкай
пры́змачкаю
пры́змачкамі
М. пры́змачцы пры́змачках

Крыніцы: piskunou2012.

пры́змеркам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пры́змеркам - -

Крыніцы: piskunou2012.

прызнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прызнава́нне
Р. прызнава́ння
Д. прызнава́нню
В. прызнава́нне
Т. прызнава́ннем
М. прызнава́нні

Крыніцы: piskunou2012.