абезгало́ўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезгало́ўліваю |
абезгало́ўліваем |
| 2-я ас. |
абезгало́ўліваеш |
абезгало́ўліваеце |
| 3-я ас. |
абезгало́ўлівае |
абезгало́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезгало́ўліваў |
абезгало́ўлівалі |
| ж. |
абезгало́ўлівала |
| н. |
абезгало́ўлівала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезгало́ўліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́зд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’е́зд |
аб’е́зды |
| Р. |
аб’е́зду |
аб’е́здаў |
| Д. |
аб’е́зду |
аб’е́здам |
| В. |
аб’е́зд |
аб’е́зды |
| Т. |
аб’е́здам |
аб’е́здамі |
| М. |
аб’е́здзе |
аб’е́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́зджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’е́зджаны |
аб’е́зджаная |
аб’е́зджанае |
аб’е́зджаныя |
| Р. |
аб’е́зджанага |
аб’е́зджанай аб’е́зджанае |
аб’е́зджанага |
аб’е́зджаных |
| Д. |
аб’е́зджанаму |
аб’е́зджанай |
аб’е́зджанаму |
аб’е́зджаным |
| В. |
аб’е́зджаны (неадуш.) аб’е́зджанага (адуш.) |
аб’е́зджаную |
аб’е́зджанае |
аб’е́зджаныя (неадуш.) аб’е́зджаных (адуш.) |
| Т. |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанай аб’е́зджанаю |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанымі |
| М. |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанай |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’е́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’е́зджаны |
аб’е́зджаная |
аб’е́зджанае |
аб’е́зджаныя |
| Р. |
аб’е́зджанага |
аб’е́зджанай аб’е́зджанае |
аб’е́зджанага |
аб’е́зджаных |
| Д. |
аб’е́зджанаму |
аб’е́зджанай |
аб’е́зджанаму |
аб’е́зджаным |
| В. |
аб’е́зджаны (неадуш.) аб’е́зджанага (адуш.) |
аб’е́зджаную |
аб’е́зджанае |
аб’е́зджаныя (неадуш.) аб’е́зджаных (адуш.) |
| Т. |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанай аб’е́зджанаю |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанымі |
| М. |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджанай |
аб’е́зджаным |
аб’е́зджаных |
Кароткая форма: аб’е́зджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’е́зджванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аб’е́зджванне |
| Р. |
аб’е́зджвання |
| Д. |
аб’е́зджванню |
| В. |
аб’е́зджванне |
| Т. |
аб’е́зджваннем |
| М. |
аб’е́зджванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аб’е́зджвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аб’е́зджваецца |
аб’е́зджваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’е́зджваўся |
аб’е́зджваліся |
| ж. |
аб’е́зджвалася |
| н. |
аб’е́зджвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аб’е́зджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’е́зджваю |
аб’е́зджваем |
| 2-я ас. |
аб’е́зджваеш |
аб’е́зджваеце |
| 3-я ас. |
аб’е́зджвае |
аб’е́зджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’е́зджваў |
аб’е́зджвалі |
| ж. |
аб’е́зджвала |
| н. |
аб’е́зджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’е́зджвай |
аб’е́зджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аб’е́зджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аб’е́здзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аб’е́здзіцца |
аб’е́здзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
аб’е́здзіўся |
аб’е́здзіліся |
| ж. |
аб’е́здзілася |
| н. |
аб’е́здзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аб’е́здзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’е́зджу |
аб’е́здзім |
| 2-я ас. |
аб’е́здзіш |
аб’е́здзіце |
| 3-я ас. |
аб’е́здзіць |
аб’е́здзяць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’е́здзіў |
аб’е́здзілі |
| ж. |
аб’е́здзіла |
| н. |
аб’е́здзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’е́здзі |
аб’е́здзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’е́здзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’е́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’е́здка |
аб’е́здкі |
| Р. |
аб’е́здкі |
аб’е́здак |
| Д. |
аб’е́здцы |
аб’е́здкам |
| В. |
аб’е́здку |
аб’е́здкі |
| Т. |
аб’е́здкай аб’е́здкаю |
аб’е́здкамі |
| М. |
аб’е́здцы |
аб’е́здках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.