Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Вя́лыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

вяльмо́жа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяльмо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вяльмо́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вяльмо́жны	вяльмо́жная	вяльмо́жнае	вяльмо́жныя
Р.	вяльмо́жнага	вяльмо́жнай вяльмо́жнае	вяльмо́жнага	вяльмо́жных
Д.	вяльмо́жнаму	вяльмо́жнай	вяльмо́жнаму	вяльмо́жным
В.	вяльмо́жны (неадуш.) вяльмо́жнага (адуш.)	вяльмо́жную	вяльмо́жнае	вяльмо́жныя (неадуш.) вяльмо́жных (адуш.)
Т.	вяльмо́жным	вяльмо́жнай вяльмо́жнаю	вяльмо́жным	вяльмо́жнымі
М.	вяльмо́жным	вяльмо́жнай	вяльмо́жным	вяльмо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяльмо́ства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Вяльмо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Вялю́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

вяля́ціцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вяля́ціцкі	вяля́ціцкая	вяля́ціцкае	вяля́ціцкія
Р.	вяля́ціцкага	вяля́ціцкай вяля́ціцкае	вяля́ціцкага	вяля́ціцкіх
Д.	вяля́ціцкаму	вяля́ціцкай	вяля́ціцкаму	вяля́ціцкім
В.	вяля́ціцкі (неадуш.) вяля́ціцкага (адуш.)	вяля́ціцкую	вяля́ціцкае	вяля́ціцкія (неадуш.) вяля́ціцкіх (адуш.)
Т.	вяля́ціцкім	вяля́ціцкай вяля́ціцкаю	вяля́ціцкім	вяля́ціцкімі
М.	вяля́ціцкім	вяля́ціцкай	вяля́ціцкім	вяля́ціцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вяля́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

вянглі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Verbum