Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грыцке́віцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	грыцке́віцкі	грыцке́віцкая	грыцке́віцкае	грыцке́віцкія
Р.	грыцке́віцкага	грыцке́віцкай грыцке́віцкае	грыцке́віцкага	грыцке́віцкіх
Д.	грыцке́віцкаму	грыцке́віцкай	грыцке́віцкаму	грыцке́віцкім
В.	грыцке́віцкі (неадуш.) грыцке́віцкага (адуш.)	грыцке́віцкую	грыцке́віцкае	грыцке́віцкія (неадуш.) грыцке́віцкіх (адуш.)
Т.	грыцке́віцкім	грыцке́віцкай грыцке́віцкаю	грыцке́віцкім	грыцке́віцкімі
М.	грыцке́віцкім	грыцке́віцкай	грыцке́віцкім	грыцке́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Грыцке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Грыцкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Грыцукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Грыцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Гры́цькаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

грыцэ́віцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	грыцэ́віцкі	грыцэ́віцкая	грыцэ́віцкае	грыцэ́віцкія
Р.	грыцэ́віцкага	грыцэ́віцкай грыцэ́віцкае	грыцэ́віцкага	грыцэ́віцкіх
Д.	грыцэ́віцкаму	грыцэ́віцкай	грыцэ́віцкаму	грыцэ́віцкім
В.	грыцэ́віцкі (неадуш.) грыцэ́віцкага (адуш.)	грыцэ́віцкую	грыцэ́віцкае	грыцэ́віцкія (неадуш.) грыцэ́віцкіх (адуш.)
Т.	грыцэ́віцкім	грыцэ́віцкай грыцэ́віцкаю	грыцэ́віцкім	грыцэ́віцкімі
М.	грыцэ́віцкім	грыцэ́віцкай	грыцэ́віцкім	грыцэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Грыцэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Гры́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Грычы́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum