Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ

рэ́ха-рэзана́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-рэзана́тар рэ́ха-рэзана́тары
Р. рэ́ха-рэзана́тара рэ́ха-рэзана́тараў
Д. рэ́ха-рэзана́тару рэ́ха-рэзана́тарам
В. рэ́ха-рэзана́тар рэ́ха-рэзана́тары
Т. рэ́ха-рэзана́тарам рэ́ха-рэзана́тарамі
М. рэ́ха-рэзана́тары рэ́ха-рэзана́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́ха-сігна́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-сігна́л рэ́ха-сігна́лы
Р. рэ́ха-сігна́лу рэ́ха-сігна́лаў
Д. рэ́ха-сігна́лу рэ́ха-сігна́лам
В. рэ́ха-сігна́л рэ́ха-сігна́лы
Т. рэ́ха-сігна́лам рэ́ха-сігна́ламі
М. рэ́ха-сігна́ле рэ́ха-сігна́лах

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́ха-хва́левы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́ха-хва́левы рэ́ха-хва́левая рэ́ха-хва́левае рэ́ха-хва́левыя
Р. рэ́ха-хва́левага рэ́ха-хва́левай
рэ́ха-хва́левае		 рэ́ха-хва́левага рэ́ха-хва́левых
Д. рэ́ха-хва́леваму рэ́ха-хва́левай рэ́ха-хва́леваму рэ́ха-хва́левым
В. рэ́ха-хва́левы (неадуш.)
рэ́ха-хва́левага (адуш.)		 рэ́ха-хва́левую рэ́ха-хва́левае рэ́ха-хва́левыя (неадуш.)
рэ́ха-хва́левых (адуш.)
Т. рэ́ха-хва́левым рэ́ха-хва́левай
рэ́ха-хва́леваю		 рэ́ха-хва́левым рэ́ха-хва́левымі
М. рэ́ха-хва́левым рэ́ха-хва́левай рэ́ха-хва́левым рэ́ха-хва́левых

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́ха-хва́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-хва́ля рэ́ха-хва́лі
Р. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́ль
Д. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лям
В. рэ́ха-хва́лю рэ́ха-хва́лі
Т. рэ́ха-хва́ляй
рэ́ха-хва́ляю		 рэ́ха-хва́лямі
М. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лях

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́хва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́хва рэ́хвы
Р. рэ́хвы рэ́хваў
Д. рэ́хве рэ́хвам
В. рэ́хву рэ́хвы
Т. рэ́хвай
рэ́хваю		 рэ́хвамі
М. рэ́хве рэ́хвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэ́хвенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэ́хвенны рэ́хвенная рэ́хвеннае рэ́хвенныя
Р. рэ́хвеннага рэ́хвеннай
рэ́хвеннае		 рэ́хвеннага рэ́хвенных
Д. рэ́хвеннаму рэ́хвеннай рэ́хвеннаму рэ́хвенным
В. рэ́хвенны рэ́хвенную рэ́хвеннае рэ́хвенныя
Т. рэ́хвенным рэ́хвеннай
рэ́хвеннаю		 рэ́хвенным рэ́хвеннымі
М. рэ́хвенным рэ́хвеннай рэ́хвенным рэ́хвенных

Крыніцы: tsblm1996.

рэ́хнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рэ́хнуся рэ́хнемся
2-я ас. рэ́хнешся рэ́хнецеся
3-я ас. рэ́хнецца рэ́хнуцца
Прошлы час
м. рэ́хнуўся рэ́хнуліся
ж. рэ́хнулася
н. рэ́хнулася
Загадны лад
2-я ас. рэ́хніся рэ́хніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час рэ́хнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

рэ́хнуць

‘рэхнуць каго-небудзь, што-небудзь і па чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рэ́хну рэ́хнем
2-я ас. рэ́хнеш рэ́хнеце
3-я ас. рэ́хне рэ́хнуць
Прошлы час
м. рэ́хнуў рэ́хнулі
ж. рэ́хнула
н. рэ́хнула
Загадны лад
2-я ас. рэ́хні рэ́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час рэ́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

рэхо́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэхо́граф рэхо́графы
Р. рэхо́графа рэхо́графаў
Д. рэхо́графу рэхо́графам
В. рэхо́граф рэхо́графы
Т. рэхо́графам рэхо́графамі
М. рэхо́графе рэхо́графах

Крыніцы: piskunou2012.

Рэ́цемля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рэ́цемля
Р. Рэ́цемлі
Д. Рэ́цемлі
В. Рэ́цемлю
Т. Рэ́цемляй
Рэ́цемляю
М. Рэ́цемлі