рэ́хва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́хва рэ́хвы
Р. рэ́хвы рэ́хваў
Д. рэ́хве рэ́хвам
В. рэ́хву рэ́хвы
Т. рэ́хвай
рэ́хваю		 рэ́хвамі
М. рэ́хве рэ́хвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)