Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

вэ́нджаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вэ́нджаны вэ́нджаная вэ́нджанае вэ́нджаныя
Р. вэ́нджанага вэ́нджанай
вэ́нджанае
вэ́нджанага вэ́нджаных
Д. вэ́нджанаму вэ́нджанай вэ́нджанаму вэ́нджаным
В. вэ́нджаны (неадуш.)
вэ́нджанага (адуш.)
вэ́нджаную вэ́нджанае вэ́нджаныя (неадуш.)
вэ́нджаных (адуш.)
Т. вэ́нджаным вэ́нджанай
вэ́нджанаю
вэ́нджаным вэ́нджанымі
М. вэ́нджаным вэ́нджанай вэ́нджаным вэ́нджаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вэ́ндзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вэ́ндзіцца вэ́ндзяцца
Прошлы час
м. вэ́ндзіўся вэ́ндзіліся
ж. вэ́ндзілася
н. вэ́ндзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вэ́ндзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вэ́нджу вэ́ндзім
2-я ас. вэ́ндзіш вэ́ндзіце
3-я ас. вэ́ндзіць вэ́ндзяць
Прошлы час
м. вэ́ндзіў вэ́ндзілі
ж. вэ́ндзіла
н. вэ́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. вэ́ндзі вэ́ндзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вэ́ндзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вэ́рды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вэ́рды
Р. Вэ́рдаў
Д. Вэ́рдам
В. Вэ́рды
Т. Вэ́рдамі
М. Вэ́рдах

Вэ́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вэ́ркі
Р. Вэ́рак
Вэ́ркаў
Д. Вэ́ркам
В. Вэ́ркі
Т. Вэ́ркамі
М. Вэ́рках

вэ́рлах

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вэ́рлах
Р. вэ́рлаху
Д. вэ́рлаху
В. вэ́рлах
Т. вэ́рлахам
М. вэ́рлаху

Крыніцы: piskunou2012.

вэ́рхал

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вэ́рхал
Р. вэ́рхалу
Д. вэ́рхалу
В. вэ́рхал
Т. вэ́рхалам
М. вэ́рхале

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вю́рм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вю́рм вю́рмы
Р. вю́рму вю́рмаў
Д. вю́рму вю́рмам
В. вю́рм вю́рмы
Т. вю́рмам вю́рмамі
М. вю́рме вю́рмах

Крыніцы: piskunou2012.

вю́рмскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вю́рмскі вю́рмская вю́рмскае вю́рмскія
Р. вю́рмскага вю́рмскай
вю́рмскае
вю́рмскага вю́рмскіх
Д. вю́рмскаму вю́рмскай вю́рмскаму вю́рмскім
В. вю́рмскі (неадуш.)
вю́рмскага (адуш.)
вю́рмскую вю́рмскае вю́рмскія (неадуш.)
вю́рмскіх (адуш.)
Т. вю́рмскім вю́рмскай
вю́рмскаю
вю́рмскім вю́рмскімі
М. вю́рмскім вю́рмскай вю́рмскім вю́рмскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вю́ртэмберг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вю́ртэмберг
Р. Вю́ртэмберга
Д. Вю́ртэмбергу
В. Вю́ртэмберг
Т. Вю́ртэмбергам
М. Вю́ртэмбергу