хвасну́ць
‘стукнуць, сцебануць каго-небудзь, што-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хвасну́ |
хваснё́м |
2-я ас. |
хвасне́ш |
хвасняце́ |
3-я ас. |
хвасне́ |
хвасну́ць |
Прошлы час |
м. |
хвасну́ў |
хвасну́лі |
ж. |
хвасну́ла |
н. |
хвасну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
хвасні́ |
хвасні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хвасну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хва́ставічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хва́ставічы |
Р. |
Хва́ставіч Хва́ставічаў |
Д. |
Хва́ставічам |
В. |
Хва́ставічы |
Т. |
Хва́ставічамі |
М. |
Хва́ставічах |
хваставы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хваставы́ |
хвастава́я |
хваставо́е |
хваставы́я |
Р. |
хваставо́га |
хваставо́й хваставо́е |
хваставо́га |
хваставы́х |
Д. |
хваставо́му |
хваставо́й |
хваставо́му |
хваставы́м |
В. |
хваставы́ (неадуш.) хваставо́га (адуш.) |
хваставу́ю |
хваставо́е |
хваставы́я (неадуш.) хваставы́х (адуш.) |
Т. |
хваставы́м |
хваставо́й хваставо́ю |
хваставы́м |
хваставы́мі |
М. |
хваставы́м |
хваставо́й |
хваставы́м |
хваставы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хвастакру́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хвастакру́т |
хвастакру́ты |
Р. |
хвастакру́та |
хвастакру́таў |
Д. |
хвастакру́ту |
хвастакру́там |
В. |
хвастакру́та |
хвастакру́таў |
Т. |
хвастакру́там |
хвастакру́тамі |
М. |
хвастакру́це |
хвастакру́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хваста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хваста́нне |
Р. |
хваста́ння |
Д. |
хваста́нню |
В. |
хваста́нне |
Т. |
хваста́ннем |
М. |
хваста́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хвастану́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хвастану́ты |
хвастану́тая |
хвастану́тае |
хвастану́тыя |
Р. |
хвастану́тага |
хвастану́тай хвастану́тае |
хвастану́тага |
хвастану́тых |
Д. |
хвастану́таму |
хвастану́тай |
хвастану́таму |
хвастану́тым |
В. |
хвастану́ты (неадуш.) хвастану́тага (адуш.) |
хвастану́тую |
хвастану́тае |
хвастану́тыя (неадуш.) хвастану́тых (адуш.) |
Т. |
хвастану́тым |
хвастану́тай хвастану́таю |
хвастану́тым |
хвастану́тымі |
М. |
хвастану́тым |
хвастану́тай |
хвастану́тым |
хвастану́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
хвастану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хвастану́ |
хвастанё́м |
2-я ас. |
хвастане́ш |
хвастаняце́ |
3-я ас. |
хвастане́ |
хвастану́ць |
Прошлы час |
м. |
хвастану́ў |
хвастану́лі |
ж. |
хвастану́ла |
н. |
хвастану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
хвастані́ |
хвастані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хвастану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.