Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Новахало́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новачарка́скі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новачарка́скі	новачарка́ская	новачарка́скае	новачарка́скія
Р.	новачарка́скага	новачарка́скай новачарка́скае	новачарка́скага	новачарка́скіх
Д.	новачарка́скаму	новачарка́скай	новачарка́скаму	новачарка́скім
В.	новачарка́скі (неадуш.) новачарка́скага (адуш.)	новачарка́скую	новачарка́скае	новачарка́скія (неадуш.) новачарка́скіх (адуш.)
Т.	новачарка́скім	новачарка́скай новачарка́скаю	новачарка́скім	новачарка́скімі
М.	новачарка́скім	новачарка́скай	новачарка́скім	новачарка́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Но́вая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Новаяго́раўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Новаяго́раўка
Р.	Новаяго́раўкі
Д.	Новаяго́раўцы
В.	Новаяго́раўку
Т.	Новаяго́раўкай Новаяго́раўкаю
М.	Новаяго́раўцы

новаялча́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новаялча́нскі	новаялча́нская	новаялча́нскае	новаялча́нскія
Р.	новаялча́нскага	новаялча́нскай новаялча́нскае	новаялча́нскага	новаялча́нскіх
Д.	новаялча́нскаму	новаялча́нскай	новаялча́нскаму	новаялча́нскім
В.	новаялча́нскі (неадуш.) новаялча́нскага (адуш.)	новаялча́нскую	новаялча́нскае	новаялча́нскія (неадуш.) новаялча́нскіх (адуш.)
Т.	новаялча́нскім	новаялча́нскай новаялча́нскаю	новаялча́нскім	новаялча́нскімі
М.	новаялча́нскім	новаялча́нскай	новаялча́нскім	новаялча́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

но́венечкі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	но́венечкі	но́венечкая	но́венечкае	но́венечкія
Р.	но́венечкага	но́венечкай но́венечкае	но́венечкага	но́венечкіх
Д.	но́венечкаму	но́венечкай	но́венечкаму	но́венечкім
В.	но́венечкі (неадуш.) но́венечкага (адуш.)	но́венечкую	но́венечкае	но́венечкія (неадуш.) но́венечкіх (адуш.)
Т.	но́венечкім	но́венечкай но́венечкаю	но́венечкім	но́венечкімі
М.	но́венечкім	но́венечкай	но́венечкім	но́венечкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

но́венькая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

но́венькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	но́венькі	но́венькая	но́венькае	но́венькія
Р.	но́венькага	но́венькай но́венькае	но́венькага	но́венькіх
Д.	но́венькаму	но́венькай	но́венькаму	но́венькім
В.	но́венькі (неадуш.) но́венькага (адуш.)	но́венькую	но́венькае	но́венькія (неадуш.) но́венькіх (адуш.)
Т.	но́венькім	но́венькай но́венькаю	но́венькім	но́венькімі
М.	но́венькім	но́венькай	но́венькім	но́венькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

но́венькі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Но́вікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum