Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мазо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазо́ль мазалі́
Р. мазаля́ мазалёў
Д. мазалю́ мазаля́м
В. мазо́ль мазалі́
Т. мазалём мазаля́мі
М. мазалі́ мазаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мазо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазо́льны мазо́льная мазо́льнае мазо́льныя
Р. мазо́льнага мазо́льнай
мазо́льнае
мазо́льнага мазо́льных
Д. мазо́льнаму мазо́льнай мазо́льнаму мазо́льным
В. мазо́льны (неадуш.)
мазо́льнага (адуш.)
мазо́льную мазо́льнае мазо́льныя (неадуш.)
мазо́льных (адуш.)
Т. мазо́льным мазо́льнай
мазо́льнаю
мазо́льным мазо́льнымі
М. мазо́льным мазо́льнай мазо́льным мазо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мазу́леўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мазу́леўшчына
Р. Мазу́леўшчыны
Д. Мазу́леўшчыне
В. Мазу́леўшчыну
Т. Мазу́леўшчынай
Мазу́леўшчынаю
М. Мазу́леўшчыне

Мазу́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мазу́ліна
Р. Мазу́ліна
Д. Мазу́ліну
В. Мазу́ліна
Т. Мазу́лінам
М. Мазу́ліне

ма́зур

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́зур ма́зуры
Р. ма́зура ма́зураў
Д. ма́зуру ма́зурам
В. ма́зура ма́зураў
Т. ма́зурам ма́зурамі
М. ма́зуру ма́зурах

Крыніцы: piskunou2012.

мазу́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазу́р мазу́ры
Р. мазу́ра мазу́раў
Д. мазу́ру мазу́рам
В. мазу́ра мазу́раў
Т. мазу́рам мазу́рамі
М. мазу́ру мазу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Ма́зурава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́зурава
Р. Ма́зурава
Д. Ма́зураву
В. Ма́зурава
Т. Ма́зуравам
М. Ма́зураве

мазурава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мазурава́ты мазурава́тая мазурава́тае мазурава́тыя
Р. мазурава́тага мазурава́тай
мазурава́тае
мазурава́тага мазурава́тых
Д. мазурава́таму мазурава́тай мазурава́таму мазурава́тым
В. мазурава́ты (неадуш.)
мазурава́тага (адуш.)
мазурава́тую мазурава́тае мазурава́тыя (неадуш.)
мазурава́тых (адуш.)
Т. мазурава́тым мазурава́тай
мазурава́таю
мазурава́тым мазурава́тымі
М. мазурава́тым мазурава́тай мазурава́тым мазурава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ма́зурам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ма́зурам - -

Крыніцы: piskunou2012.

Ма́зураўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ма́зураўка
Р. Ма́зураўкі
Д. Ма́зураўцы
В. Ма́зураўку
Т. Ма́зураўкай
Ма́зураўкаю
М. Ма́зураўцы